Doorgaan naar hoofdcontent

Antwerp: 't stad is van iedereen

Het zit er alweer op. Drie en een halve dag zwerven door de straten van Antwerpen. Een smeltkroes van culturen en architecturen. Met de poëzie letterlijk op straat, een prachtige historische binnenstad en een fascinerende Joodse, Marokkaanse en Chinese wijk. En dat je werkelijk overal en altijd even snel of uitgebreid iets kunt eten en drinken, is voor ons snoepers soms net een verleiding teveel. Het hotel Bed, bad & brood is een aanrader: perfecte locatie, mooie kamers, fijne mensen en elke morgen een lekkere verrassing bij het ontbijt! Hoogtepunten: de chique van Kristien Hemmerechts' Zurenborg en de deurbel van meneer Moeyaert. Minpuntje: m'n vakantieprobleem is met een bezoek aan De Groene Waterman eigenlijk alleen maar groter geworden.

Awel, alles sal rech kom. En ondertussen mag u even meegenieten van een paar ferme fotokes.

Reacties

  1. Mooie foto's! Dat hotel lijkt me wel wat, bedankt voor het uitproberen ;-) We (huisgenoot en ik) zouden altijd nog 's naar Antwerpen gaan, dus... De joodse wijk ken ik wel vanuit de bus, daar was ik zeer van onder de indruk, net een boek van Potok maar dan echt. Dat er ook een Marokkaanse wijk was wist ik niet. Maar daar woon ik zelf in R'dam eigenlijk ook min of meer in, hoewel hij meer Turks/Marokkaans/Nederlands (+ nog 100 nationaliteiten) is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @schrijver: Gewoon lekker gaan. En neem dat 100% boekje mee voor de leukste wandelingen. Het lijkt me juist een mooie ervaring om te voelen hoe de culturele mix van Rotterdam anders (of juist niet anders) is dan die van Antwerpen. Goeie reis alvast!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De bibliotheek in de LEA

In korte tijd regende het primeurs in huize Scribbles. En dat allemaal vanwege de vijfde landelijke conferentie Lokale Educatieve Agenda. De wat? De LEA , u weet wel: dat instrument om het lokaal onderwijsbeleid vorm en inhoud te geven na de wetswijzigingen in het onderwijs(achterstanden)beleid in 2006. Het een instrument voor gemeenten, schoolbesturen en overige partners om in ‘nieuwe verhoudingen’ (meer gelijkwaardige verhoudingen) tot gezamenlijke afspraken te komen over het onderwijs- en jeugdbeleid. Dat dus. Die LEA waar wij als bibliotheek zo'n spin-in-het-web-functie kunnen hebben, maar die we maar moeilijk voor het voetlicht krijgen. Net zoals we het soms zo moeilijk vinden om aan te tonen dat het ertoe doet dat we er zijn en dat we ons ook op het onderwijs richten. Onze partners van Kunst van Lezen zouden op die conferentie met een stand vertegenwoordigd zijn. En er was de mogelijkheid iets te vertellen tijdens een deelsessie. Doen? Ja, natuurlijk! Maar dan wel ove...