Doorgaan naar hoofdcontent

Stomme computer

Ik geef het op.

Oké, ik ben geen wizzkid, maar toch ook geen totale digibeet. En plots is het daar, dat moment... dat het me allemaal een beetje teveel wordt.

Deze zomer kocht ik een nieuwe laptop, met alle toeters en bellen die Vista inmiddels biedt. Via m'n baas kreeg ik daar voordelig de nodige programma's
bij en het scribblen kon beginnen.

Maar ik zat nog met dat gratis kadootje in m'n maag. Een gek antennetje, met afstandsbediening en een dikke USB-stick. Ja, iets met digitale TV op je computer ofzo, maar het lag tot nu toe op de plank.

Geïnspireerd door een collega besloot ik er vanavond maar eens de tijd voor te nemen. Ik heb toch immers al wel vaker iets geïn-stalleerd? Kom op, zet die angsten voor pop-ups, verwarrende keuzemenu's en het 'vervuilen van je pc' opzij en vertrouw op je gezonde verstand. Gaat lukken.

Dus niet. Waar moet die antenne eigenlijk in? (dank lief) 'Driver installeren.' Is dat die USB? Eerst stap 1. Maar die menu's uit de handleiding verschijnen bij mij helemaal niet. Dan maar stap 2. Blijft ook hangen op 'onvoltooid'. Hé, er is al wel een pictogram op m'n bureaublad verschenen. Maar die USB, die wordt maar niet geaccepteerd. Alles weer verwijderen? Ja, dat maar eens probe-ren. Herstarten, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hè, nu komt hij echt niet meer voorbij het installeren van die USB. Net ging dat toch wel goed? 'Kan het stuurprogramma niet vinden'? Zoek dan! Ook niks. Dan maar eens op de website kijken. Waar stáát dat product eigenlijk? Het bestaat gewoon niet! -help?- En waarom lacht die blonde toch nog steeds zo vreselijk blij naar me? Het lachen is mij allang vergaan.

Ik heb geen tv. Dat is een keuze. Op uitzendinggemist kijk ik soms naar mooie programma's, als het mij uitkomt. Dat bevalt me. Wat moet ik toch met die rare antenne? Al die ongevraagde hebbe-dingetjes, ze brengen vaak alleen maar meer onrust. Heb ik daar-voor m'n mooie boek laten liggen...

Eén voordeel levert dit avontuur wel op: m'n writers bloc is voor vanavond in ieder geval verholpen!

Oké, nog gauw één hoofdstukje dan.

Reacties

  1. Heb 'm gevonden! (je hebt wel de CD-ROM geplaatst?)
    http://www.sweex.nl/documents/MM002/2/MM002_manual_ned.pdf

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb maar één ding te zeggen: http://www.apple.com/nl/macbook/

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy: bedankt! maar die handleiding staat inderdaad op de cd-rom die ik inderdaad heb geplaatst ;-) En dan nog lukt het niet? Nee, helaas...

    @stella: ik ben niet alleen blond, maar ook nog eens heel eigenwijs. Misschien in een volgend leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dan kan ik alleen maar zeggen...succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Waarom zouden ze bij zo'n ding een afstandsbediening doen? Zou dan nu echt alleen zijn om iets te gooien te hebben als het niet lukt? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @mark: Het slaan, vloeken of gooien naar computers heb ik al afgeleerd. Zonde van de energie. Ik geef me geruisloos gewonnen, doe even iets anders en probeer het daarna gewoon nog een keer. Wie weet zelfs met een antennetje en een dikke USB-stick!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo