Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding Docs

Hier weer zo'n ding dat ik nog niet helemaal in m'n systeem heb: online kantoortoepassingen, digitale werkomgeving, google docs, sharepoint, u weet wel.

Het rondsturen van documenten
'om even op te schieten' is nog altijd aan de orde van de dag.


In de bibliotheek hebben we een intranet met gedeelde agenda's en gedeelde documenten. Dat werkt prima, maar we gebruiken het nog altijd te weinig. Vaak gewoon een kwestie van 'niet aan gedacht'. Met mensen van buiten de bibliotheek is dat nog veel erger. Kennelijk is mijn schakelaartje nog niet omgezet. En dat heeft absoluut met een 'onbestemd' gevoel te maken. Het idee dat zo'n vertrouwelijk document ergens op het net staat. Ondanks dat alleen de genodigden erbij kunnen. Iets in mij gelooft dat allemaal nog niet zo en kiest voor 'veilig rondmailen'. Maar iemand gaat me nu vast vertellen dat ook dat slechts een schijnveiligheid is en dat al die bijlagen alleen maar onze inboxen onnodig laten vollopen.

Ik viel wel vreselijk door de mand toen ik onlangs een artikel - over 23 dingen notabene - moest laten corrigeren door supercoach Rob Coers en Essen. Rob beantwoorde mijn mailtje-met-bijlage met de vriendelijke opmerking: 'Was dit niet iets voor google docs geweest?' Oeps...

Ik ga het proberen, echt waar. Bij een volgende gelegenheid wordt het geen bijlage, maar een link. Kijken wat het oplevert en of het went. Het wordt tijd.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...