Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken. Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Ja, met Apple valt niet te spotten; zo'n firma laat natuurlijk niet tornen aan z'n image. Een iPhone blijft natuurlijk wel een fantastisch ehm..ding.
BeantwoordenVerwijderenen zo is het ;-)
BeantwoordenVerwijderenhij bevalt dus goed, begrijp ik?
ik wen stap-voor-stap!
Ja, is leuk speelgoed. Bellen doe ik er niet mee, maar overal internet is wel pretig. De camera is niet om naar huis te schrijven en de accu is maar zozo, maar voor de rest...
BeantwoordenVerwijderenKlinkt bekend! Alleen bel ik er wel mee en laat dat internet voor wat het is. Zo Traag.
BeantwoordenVerwijderenAstrid...dat stap voor stap wennen komt omdat jij GEEN apple hebt. Zou je wel een apple gehad hebben dan was je allang gewend...geloof me :-p
BeantwoordenVerwijderenHé, moet jij niet naar school ofzo ;-)
BeantwoordenVerwijderenWie weet word ik ooit nog eens een appeltje!