Doorgaan naar hoofdcontent

Virtueel leven als in een droom

Dit weekend keek ik naar de uitzending van Boeken van 8 maart jl., waarin een fascinerend gesprek met Hugo Brandt Corstius over zijn nieuwste boek Mensenarm Dierenrijk. Ik moet schandelijk bekennen dat ik hem alleen van naam ken, maar daar gaat verandering in komen.

Ik zat al gelijk op het puntje van m'n stoel, omdat hij refereert aan een lezing die hij hield bij een concert waar muziek werd gespeeld van Nancarrow. Een man die o.a. bekend stond om zijn composities voor pianola. Machinemuziek, bedoeld om onspeelbaar te zijn. Dat moet een concert van mijn vrienden van Calefax zijn geweest, want die hebben pas een briljante cd opgenomen met bewerkingen van Nancarrow!

Maar goed, daarna vliegt het gesprek gezellig alle kanten op: van de perfect georganiseerde samenleving van de mieren, via de waarheid, godsdienst en die bizarre 10 voor een biologie-examen, naar zijn filosofie over de toekomst van de mensheid. Daar waar het boekje uiteindelijk mee eindigt. Want volgens Brandt Corstius bestaat de mensheid over miljoenen jaren niet meer, in ieder geval niet fysiek. Omdat we gewoon te groot, dik en zwaar zijn. Eigen schuld. We zullen alleen nog virtueel voortleven, vergelijkbaar met onze droomwereld.

Eigenlijk heb ik er niks van gesnapt, maar ik kreeg wel een soort web 13.0 gevoel. En omdat hij zo aanstekelijk praat en filosofeert, ben ik bereid er helemaal in mee te gaan. Als ik dan ook nog eens zie wat er met de Sixth Sense Technology bereikt wordt, denk ik niet eens dat dat nog miljoenen jaren gaat duren. Ik hoop alleen dat ze niet voor mijn droomwereld kiezen, die wil ik de mensheid graag besparen.

Reacties

  1. HBC had jarenlang een column op de voorpagina v.d Volkskrant onder naam Stoker; maar hij heeft talloze pseudoniemen waaronder Piet Grijs en Battus.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hij had ook vele jaren diverse columns in de NRC! En is de vader van columniste Aaf BC (o.a. nrc.next).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En de vader van Jelle en de uitvinder van het Opperlands. Je kunt nog voort als je meer van hem wilt lezen. Het is iemand die je steeds weet te verwarren, vaak weet te ergeren. Daarnaast is (of wellicht was) z'n stem een waar genoegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @allen: Veel dank voor deze snelle bijles in HBC! Z'n columns kwamen inderdaad ter sprake, maar ja, die heb ik natuurlijk nog nooit gelezen. Ben ook nog zo jong ;-) Ik ga de schade inhalen.

    Z'n stem is nog steeds een genoegen, maar luister zelf maar. Uitzendinggemist zit onder de eerste link!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hij is ook nog een bekend stotteraar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha, ja dat was me opgevallen, maar wel heel aandoenlijk. Je kunt horen hoe hij heeft geleerd het stotteren te verminderen of op te vangen, en dat heeft wel een heel mooi effect.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hij schreef ook onder het pseudoniem 'Mevrouw van Buuren' als de koningin (Juliana misschien nog wel...) in de NRC.
    Is de broer van Liesbeth BC van het Arnhems Museum.
    Ongetwijfeld: enz. enz.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hij is geen vriend van voormalig minister Brinkman (ook niet van mevr Brinkman: Janneke).

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Huh? Hier begin je me te verliezen Eazy. Maar wel hele leuke aanvulling allemaal van mijn trouwe lezers!

    Ik zit constant met zo'n onbehagelijk gevoel dat er toch ook een politicus was/is die Brandt Corstius heet? Iemand daar nog een antwoord op?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hem werd door Brinkman de PC Hooftprijs onthouden wegens schoffering van mede-kabinetslid Ruding. Hij vergeleek hem met Eichmann. In 1984 was het ook crisis en Ruding wilde Bijstandsgerechtigden op water en brood zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ach zo, dat is weer eens wat anders dan een schrijver die z'n prijs weigert te ontvangen. Maar hij is inderdaad niet op z'n mondje gevallen. Jammer voor Ruding.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Wisseltrofee

Ik mag als officiële zingevings vrijwilliger  aanschuiven bij de jaarlijkse algemene ledenvergadering van team Willem. Zo zit ik ineens in een net iets te krappe zaal vol Geestelijk Verzorgers. Door een speling van het lot kwam ik tegelijk aan met m'n mentor, vochten we om de laatste parkeerplaats en zaten we even later naast elkaar aan de thee. Een mooie gelegenheid om hem om raad te vragen over m'n eerste echte cliënt, want ik vond het allemaal best pittig. Volgens mij zit zij meer in de crisisfase dan in de aandachtfase en heeft ze nood aan een 'echte' geestelijk verzorger. "Bel me!", zegt hij gelijk. En hij wil de volgende keer ook wel mee. Kijk, daar heb ik wat  aan! Voor ik het weet staat er ineens een Willem-quiz op de agenda. Een quiz? Ja, ik had me kennelijk moeten verdiepen in de mooie cijfers uit het jaarverslag van 2023. Oh jee, die was me even ontgaan. In een vrolijke petje-op-petje-af variant racen we door de prestaties van dit zinvolle netwerk.