Doorgaan naar hoofdcontent

Kunst en Cultuur 2.0 (3)


De winnaars van het YouTube Symphony Orchestra zijn bekend! Vandaag stond in de krant dat de 24-jarige vioolstudente Annemarie van Viegen binnenkort naar de Carnegie Hall in New York vertrekt. Samen met een Nederlandse celliste en harpiste. Toch leuk om hier even te melden dat deze Annemarie studeert aan het ArtEZ Conservatorium in Enschede. Kijk, dan doen we het dus zo slecht nog niet, hier in het oosten.

Leuk ook is de website waarop je alle winnaars even kunt bekijken, inclusief Annemarie natuurlijk. Al die verschillende filmpjes en mensen, grappig hoor. Het wordt in ieder geval een jong symfonie orkest. Gezien het gemiddelde niveau had uw Scribbles er ook kunnen staan, maar ja, dan had ze maar moeten blijven spelen! Ik wens alle musici in ieder geval een fantastische ervaring toe.

Reacties

  1. Tja, proef ik hier toch enige spijt? Ik heb de tubasessie bekeken. Die hebben nooit zo'n spannende partij. Een paar melodielijntjes en vooral een paar keer basnootjes. Die moeten dus vooral kunnen tellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee hoor, geen spijt. Maar wel iets wat ik er altijd bij zeg als ik commentaar lever op anderen of meen te denken dat ik het beter had gekund. Beste stuurlui moeten hun plek weten!
    Tuba = tellen. Inderdaad ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kijk om je heen

  Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs  een heel dossier  over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee.  Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je