Doorgaan naar hoofdcontent

Kunst en Cultuur 2.0 (3)


De winnaars van het YouTube Symphony Orchestra zijn bekend! Vandaag stond in de krant dat de 24-jarige vioolstudente Annemarie van Viegen binnenkort naar de Carnegie Hall in New York vertrekt. Samen met een Nederlandse celliste en harpiste. Toch leuk om hier even te melden dat deze Annemarie studeert aan het ArtEZ Conservatorium in Enschede. Kijk, dan doen we het dus zo slecht nog niet, hier in het oosten.

Leuk ook is de website waarop je alle winnaars even kunt bekijken, inclusief Annemarie natuurlijk. Al die verschillende filmpjes en mensen, grappig hoor. Het wordt in ieder geval een jong symfonie orkest. Gezien het gemiddelde niveau had uw Scribbles er ook kunnen staan, maar ja, dan had ze maar moeten blijven spelen! Ik wens alle musici in ieder geval een fantastische ervaring toe.

Reacties

  1. Tja, proef ik hier toch enige spijt? Ik heb de tubasessie bekeken. Die hebben nooit zo'n spannende partij. Een paar melodielijntjes en vooral een paar keer basnootjes. Die moeten dus vooral kunnen tellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee hoor, geen spijt. Maar wel iets wat ik er altijd bij zeg als ik commentaar lever op anderen of meen te denken dat ik het beter had gekund. Beste stuurlui moeten hun plek weten!
    Tuba = tellen. Inderdaad ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g