Doorgaan naar hoofdcontent

De klant is koningin

Oké, ik was een beetje boos. Dus ik heb, na de opluchtende blogpost, ook nog even via een korte mail mijn verontwaardiging kenbaar gemaakt. Niet verwachtend dat dat iets zou uithalen, was voor mij daarmee de zaak gesloten.

Maar Turnover neemt haar klanten heel serieus, zo blijkt uit het antwoord.


Allereerst willen wij u hartelijk bedanken voor uw vertrouwen in Turnover. Wij hebben uw brief in goede orde ontvangen, waarvoor ons dank. Wij begrijpen uw klacht en willen graag meer toelichting geven op de achtergrond van de situatie.

Door de economische recessie zijn wij genoodzaakt om binnen korte termijn een aantal minder presterende winkels te sluiten. Om u toch de gelegenheid te bieden de door u gespaarde punten in te wisselen hebben wij besloten dat dit nu mogelijk is in alle overgebleven Turnover winkels.

Wij hebben begrip voor uw standpunt en daarom willen we u persoonlijk de mogelijkheid bieden - bij wijze van uitzondering - om uw gespaarde punten ook in uw winkel in Enschede in te wisselen. Dit kan t/m 30 juni 2009.

Als u deze brief meeneemt en de voucher met daarop uw gespaarde punten, zal het winkelpersoneel u graag verder assisteren.

Met dank, was gegroet, Scribbles.

Ik maak me nu wel een beetje zorgen over de toekomst van 'mijn' winkel, dus ik moest er maar gauw weer eens wat geld naartoe brengen.

Geen kwaad woord over Turnover!

Foto

Reacties

  1. Tja, daar gaat je weekendje Antwerpen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zouden ze een vestiging hebben in Berlijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou...keurig hoor! Gaat het trouwens zo slecht met Turnover bij ons in de stad???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. nou ja, aan mij ligt dat in elk geval niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Begrijp dat ik dan een lijstje meekrijg?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. echt niet, ik ga m'n maten niet meegeven ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha