Doorgaan naar hoofdcontent

Politie nu ook aan De Dingen


Misschien dacht u de laatste tijd: "Wat zie ik toch weinig blauw op straat." Kan kloppen! Er werkt namelijk een enthousiaste ex-bibliothecaris als adviseur digitale media bij de politie, het kan raar lopen. Zij blogt onder de alias Webgrrl over haar (digitale) politiebelevenissen en meer. Omdat ze zelf de meerwaarde van 23dingen in de bibliotheek heeft ervaren, besloot ze de cursus om te werken naar 23politiedingen. En daar zijn de laatste tijd dus 69 medewerkers communicatie, innovatieve criminaliteitsbestrijding en rechercheurs en wijkagenten nogal druk mee geweest. Vandaar.

Ze blogt een leuke post over het verloop van die eerste cursusronde. Omdat ik het onder de bibliobloggers die ik volg nog niet ben tegen gekomen, wil ik haar prestatie hier toch nog maar even in het zonnetje zetten!

In haar post lezen we dat er - net als bij alle andere cursussen - nogal wat afhakers en achterblijvers waren. Zelfs bij de begeleiders. En dat iedereen het maar heeft over te weinig tijd. Vrijwilligheid speelt misschien ook een rol, maar motivatie is waarschijnlijk toch wel de belangrijkste. Ik zag het ook gebeuren in onze eerste ronde 23onderwijsdingen, die er bijna op zit. Het hoort er gewoon bij, niet iedereen krijgt die klik. Het zij zo.

Wat natuurlijk wel een kick geeft, is dat er ook altijd een groep is die het hartstikke leuk vindt. Een groep voor wie er een wereld open gaat, die sommige dingen dankbaar in haar eigen leven gaat inpassen. En dan is er natuurlijk de kick van het onverwachte schrijftalent dat opstaat. Na afloop mocht Webgrrl aan maar liefst 28 trotse 23politiedingen-ambassadeurs het certificaat overhandigen. Pluim!

Leuk is ook dat andere politiecorpsen inmiddels belangstelling hebben getoond. Als dat balletje eenmaal rolt... Laat het al die boefjes niet horen, maar ik hoop dat het uitgroeit tot iets moois in de branche.

Reacties

  1. Wat een ontzettend leuk bericht, bedankt! :-)

    Ben alleen geen ex-bibliothecaris, ik was maar een beleidsmedewerker ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O gelukkig. De mensen in blauw mogen ook met wordpress bloggen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @nathalie: Nou ja, je hebt in een bibliotheek gewerkt toch? Ik zie mezelf ook niet echt als bibliothecaris hoor, maar ik vind het wel stoer klinken dat de volgende stap de politie kan zijn!

    @eazy: Maak je geen zorgen, deze cursus kan niet zonder wordpress ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoorde ik nou laatst niet dat er boeven waren gepakt via GoogleEarth? Kijk aan hoe goed die cursus werkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Mark: helemaal waar! die cursus werpt nu al z'n vruchten af :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nou ik geloof niet dat die eer de cursus toekomt, laat staan mij ;-)

    Inderdaad zijn er al diverse, zo niet enorm veel, 2.0-initiatieven in politieland!

    (sorry beetje late reactie)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Natalie: Natuurlijk zijn die er. Alleen ga jij er wel voor zorgen dat iedereen ze ook kan/wil/gaat gebruiken. Steek die eer dan maar in je zak ;-)

    (geeft niks)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g