Doorgaan naar hoofdcontent

Alle Duitsers blij: Oetker wordt Utker

Ik heb een lieve Berlijnse vriendin, hier vlak om de hoek. Als we weer een avondje samenzijn, zorgt één van ons standaard voor zelfgebakken taart of cake. Van Dr.Oetker natuurlijk! Wat altijd goed is voor een opmerking uit de Berlijnse hoek. Je zegt namelijk Dr.Utker hoor. Jaja, hier noemen we dat gewoon Oetker...

Gister stond er een prachtig artikel op nrc.nextblog. Waarom Dr.Oetker opeens Dr.Utker is. Blijkt dat in alle reclames de uitspraak is veranderd. Een intense speurtocht van de journalist levert het argument op dat ze nu hebben gekozen voor een meer internationale uitspraak. Briljant. Net als alle reacties bij het blog trouwens.

Daarom hier, speciaal voor mijn liebe Katrin - die nu tussen de verhuisdozen zit en pas over 10 werkdagen weer internet en telefoon heeft, omdat de KPN haar online verhuisbericht niet heeft verwerkt, ondanks de bevestiging die zij wel heeft ontvangen - één van de Oetkerreclames met de enige echte internationale uitspraak. Ik zal vast gaan oefenen, voor als we taart komen eten in jullie nieuwe huis!



Reacties

  1. Merkwürdig. Ik sprak het altijd, zoals het hoort, op z'n Duits uit. De umlaut vervalt omdat het om een hoofdletter gaat, en er komt dan een e achter. Je ziet ook vaak Köln en Koeln door elkaar gebruikt worden. Ik weet de exacte regel hiervoor niet. Maar Oetker op z'n NL's; dacht het niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Henk: graag gedaan!

    @eazy: Nou, ik dacht dat dus wel! Lekker makkelijk, lekker Hollands. Sommige klanten schijnen ineens wat problemen met de producten te hebben, omdat ze niet wisten dat die Duits waren... Het kan dus altijd nog erger ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eindelijk! En dat eindelijk is niet alleen voor mijn Internet aansluiting bedoeld maar ook voor de uitspraak. Het is dus inderdaad Dr. Oetker ("Ötker") .... =)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jaaa, Deutschland überwint immer Alles :-D Fijn dat je weer online bent!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een start, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verhaa