Doorgaan naar hoofdcontent

Van Tuimellog tot Twittersnuffel


Onder dezelfde titel staat nu een leuk artikel van Carla Desain in de Vives. De redactie ging op zoek naar voorbeelden van Twitter in het onderwijs en moest daarvoor helemaal uitwijken naar het Belgische Martenslinde, onder de rook van Maastricht. Meester Maarten Hendrikx probeert op speelse wijze met zijn 7-koppige (!) klas - niveau groep 7/8 - de mogelijkheden van Twitter uit.

Hij maakte al jaren gebruik van een weblog voor informatie over onderwerpen die in de klas zijn behandeld en voor leuke en interessante weetjes. Hij noemt het een Tuimellog (van tumblelog), met kleine, korte stukjes tekst en veel plaatjes. Toch merkte hij dat de leerlingen zelfs díe teksten te lang en te saai vonden. Dus Twitter leek een logische oplossing.

'Mees' twittert vanaf z'n iPhone, overal. Als de klas op bezoek gaat bij een middelbare school. Of als hij nieuwe schoenen heeft gekocht. Even een fotootje erbij en klaar. De Twitternaam van de klas is @meesklas en ze vinden het allemaal heel plezant. Vooral de vragen die mees opgeeft: de Twittersnuffels. Het antwoord zoeken ze vaak in Wikipedia of via Google. Soms is het een weggevertje, omdat ze het onderwerp net in de klas hebben behandeld. Grappig om te lezen dat de klas dit eigenlijk veel leuker vindt dan wanneer mees een vraag op het bord schrijft. Ja natuurlijk!

De leerlingen kunnen ook punten verdienen. Door bijvoorbeeld hun best te doen of door als eerste een Twittersnuffel op te lossen. En als er punten te verdienen zijn, zijn ze er altijd als de kippen bij. Zelfs in het weekend of de vakantie. Over betrokkenheid gesproken.

Behalve gewone weetvragen twittert mees soms ook creatieve opdrachten: Twitterverhaaltjes of Twitterhaiku's. Oh smullen. En toen de klas in een dip zat, voerde mees 'complimentjestijd' in: allemaal een complimentje twitteren aan een klasgenoot. Briljant!

Tot slot zeggen de leerlingen dat ze het leuk zouden vinden als andere klassen in Nederland en België hen zouden volgen. Kunnen ze lekker babbelen over de verschillen tussen hier en daar en over voetbal enzo. Of Hollanders- en Belgen-moppen uitwisselen, want ze kennen een paar hele goede. Dus, lieve twitteraars, allemaal gauw even langs bij Meesklas. Enne... tweet it on!

Reacties

  1. Mooie post Astrid over een mooi initiatief!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een klas van 7 à 8 is jaloersmakend, maar dit terzijde. Ik begrijp niet waarom hij nu per se een tumblelog kiest als weblog; een blogger, of liever WP natuurlijk, zou in zijn geval net zo doeltreffend zijn. Maar misschien zie ik iets over het hoofd. Ik gebruik tumblr voor Bits&Pieces omdat ik met één klik een Tuimellog kan bijhouden zonder dat ik al de handelingen moet verichten van een normaal weblog.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy: Ja, dat dacht ik ook wel toen ik dat blog gekeek. Ik ken tumblr niet, maar zie wel grote verschillen met hoe jij het gebruikt. Blijft er niks anders over dan de gevleugelde uitspraak 'hij zal er wel over nagedacht hebben!'. We zien vast iets over het hoofd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Eureka! De meester noemt het een tuimellog, maar het is een gevalletje Wordpress! Ik heb de page source bekeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oei, worden we gewoon bedonderd! Nou ja, hij zal er wel over nagedacht hebben ;-) Blijft een leuke site en een leuk initiatief!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ok, eerst en vooral bedankt voor deze mooie blogpost. Ik vind het alvast een hele eer dat je over ons iets wil schrijven :-)

    Misschien toch even uitleggen waarom een 'tuimellog'. Het is inderdaad een ietwat geforceerde vertaling van het Engelse woord tumblelog. Een tumblelog is een blog met vooral links, foto's, video, maar weinig echte (lange) berichten. Vandaar dat ik mijn klasblog een tuimellog noem. Ik plaats weinig lange berichten, maar vooral links en foto's. Dingen die mijn kids interesseren. Te lange teksten lezen ze toch niet :-)

    Ik wil natuurlijk niemand bedotten, het is een Wordpress installatie die ik naar mijn hand heb gezet. Ik had ook Tumblr kunnen gebruiken, maar ik host mijn inhoud graag zelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zoals ik al zei, daar is dus over nagedacht!

    Leuk dat je even reageert en je bedoeling uitlegt, Mees Maarten. Ik had al zo'n vermoeden eigenlijk. De inhoud van het één gebruikt in de vorm van het ander. Goed plan. En uiteindelijk gaat het om het resultaat en dat ziet er hartstikke leuk uit.

    Ik vind het heel mooi hoe je de nieuwe mogelijkheden in de lessen integreert, om de kinderen er beter vertrouwd mee te maken. Spelenderwijs leren en nog mediawijs worden ook. Dat moesten er meer doen.

    Oh ja, en eazy heeft de op-z'n-kop website die je ergens 'tuimelt' al op twitter gebruikt. Hij is dus ook een fan!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Maarten: Het is ook mogelijk Tumblr naar je eigen domein te laten verwijzen. Ken je overigens de Belgische variant van Tumblr: storytlr. Mijn eazy.storytlr.com

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jeetje eazy, je zit echt óveral! Bedankt voor de mooie tip.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Eazy Bedankt voor de link, kende die site nog niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hallo Astrid,
    Leuk stukje over - al zeg ik het zelf - een leuk artikel! Ik mis nog 1 ding: de naam van de auteur, de mijne dus. Zet je die er nog even bij?
    Dank alvast,
    Carla Desain

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Sorry Carla, het was niet m'n bedoeling onvolledig te zijn. Een verwijzing naar Vives alleen is inderdaad niet aardig.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Supersnel hersteld, Astrid, dank je.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo