Doorgaan naar hoofdcontent

Kunst en Cultuur 2.0

Als u denkt dat je als kunstenaar alleen met je kunsten bezig hoeft te zijn, dan hebt u het mis. Om te zorgen dat mensen je concerten bezoeken of je cd's kopen, is het niet meer genoeg om - naast natuurlijk je muzikale kwaliteiten - een website en een goede manager te hebben. Daarom was ik niet verbaasd dat er een tijdje terug in de nieuwsbrief van het Calefax Rietkwintet een vacature stond voor medewerker nieuwe media.

Van een afstand volg ik de avonturen van deze rietblazers al sinds ik eind jaren 80 hun saxofonist Raaf Hekkema via het Ricciotti Ensemble leerde kennen. Maar dat volgen valt lang niet mee. Ze hebben namelijk niet alleen een volle agenda, maar spelen door hun successen inmiddels bijna meer in buiten- dan binnenland. En het 'verre oosten' moet het vaak doen met één concertje per jaar.

Gelukkig dus, dat ze nu Marjolein Dellebarre in dienst hebben, voor die nieuwe media. Zodat ik het niet alleen hoef te stellen met hun cd's, nieuwsbrief en dat ene concertje. Nu kan ik - en iedereen - ze gewoon heel 2.0 volgen op Last.fm, MySpace en YouTube bijvoorbeeld.

Daarom hier, voor wie Calefax nog niet kent, een kennismaking via hun nieuwste promotiefilmpje.



Meemaken? Zaterdag 21 februari spelen ze in de Arke zaal van het Muziekcentrum in Enschede.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g