Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs een heel dossier over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee. Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je
Hai Scribbles,
BeantwoordenVerwijderenJij weet de grappige en leuke plaatjes ook wel te vinden. Ik mag graag het internet afstruinen naar mooie afbeeldingen.Vooral afbeeldingen van Indianen vind ik erg mooi. Indianen hebben mij altijd al gefascineerd en ik vind het interessant om af en toe er wat over te lezen.
In de 23 dingen gaat wel veel tijd inzitten. Wie weet als ik de handigheid er in hebt dat het dan wat sneller gaat.
Indianen?
BeantwoordenVerwijderenDe eerste verrassing van de tweede groep bloggers is alweer binnen!
Oh ja, en ik plaats deze reactie dus niet op jóuw blog. Zo werkt dat nou eenmaal ;-)