Doorgaan naar hoofdcontent

De klant is koningin

Oké, ik was een beetje boos. Dus ik heb, na de opluchtende blogpost, ook nog even via een korte mail mijn verontwaardiging kenbaar gemaakt. Niet verwachtend dat dat iets zou uithalen, was voor mij daarmee de zaak gesloten.

Maar Turnover neemt haar klanten heel serieus, zo blijkt uit het antwoord.


Allereerst willen wij u hartelijk bedanken voor uw vertrouwen in Turnover. Wij hebben uw brief in goede orde ontvangen, waarvoor ons dank. Wij begrijpen uw klacht en willen graag meer toelichting geven op de achtergrond van de situatie.

Door de economische recessie zijn wij genoodzaakt om binnen korte termijn een aantal minder presterende winkels te sluiten. Om u toch de gelegenheid te bieden de door u gespaarde punten in te wisselen hebben wij besloten dat dit nu mogelijk is in alle overgebleven Turnover winkels.

Wij hebben begrip voor uw standpunt en daarom willen we u persoonlijk de mogelijkheid bieden - bij wijze van uitzondering - om uw gespaarde punten ook in uw winkel in Enschede in te wisselen. Dit kan t/m 30 juni 2009.

Als u deze brief meeneemt en de voucher met daarop uw gespaarde punten, zal het winkelpersoneel u graag verder assisteren.

Met dank, was gegroet, Scribbles.

Ik maak me nu wel een beetje zorgen over de toekomst van 'mijn' winkel, dus ik moest er maar gauw weer eens wat geld naartoe brengen.

Geen kwaad woord over Turnover!

Foto

Reacties

  1. Tja, daar gaat je weekendje Antwerpen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zouden ze een vestiging hebben in Berlijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou...keurig hoor! Gaat het trouwens zo slecht met Turnover bij ons in de stad???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. nou ja, aan mij ligt dat in elk geval niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Begrijp dat ik dan een lijstje meekrijg?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. echt niet, ik ga m'n maten niet meegeven ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verboden vrucht

Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...