Doorgaan naar hoofdcontent

De klant is koningin

Oké, ik was een beetje boos. Dus ik heb, na de opluchtende blogpost, ook nog even via een korte mail mijn verontwaardiging kenbaar gemaakt. Niet verwachtend dat dat iets zou uithalen, was voor mij daarmee de zaak gesloten.

Maar Turnover neemt haar klanten heel serieus, zo blijkt uit het antwoord.


Allereerst willen wij u hartelijk bedanken voor uw vertrouwen in Turnover. Wij hebben uw brief in goede orde ontvangen, waarvoor ons dank. Wij begrijpen uw klacht en willen graag meer toelichting geven op de achtergrond van de situatie.

Door de economische recessie zijn wij genoodzaakt om binnen korte termijn een aantal minder presterende winkels te sluiten. Om u toch de gelegenheid te bieden de door u gespaarde punten in te wisselen hebben wij besloten dat dit nu mogelijk is in alle overgebleven Turnover winkels.

Wij hebben begrip voor uw standpunt en daarom willen we u persoonlijk de mogelijkheid bieden - bij wijze van uitzondering - om uw gespaarde punten ook in uw winkel in Enschede in te wisselen. Dit kan t/m 30 juni 2009.

Als u deze brief meeneemt en de voucher met daarop uw gespaarde punten, zal het winkelpersoneel u graag verder assisteren.

Met dank, was gegroet, Scribbles.

Ik maak me nu wel een beetje zorgen over de toekomst van 'mijn' winkel, dus ik moest er maar gauw weer eens wat geld naartoe brengen.

Geen kwaad woord over Turnover!

Foto

Reacties

  1. Tja, daar gaat je weekendje Antwerpen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zouden ze een vestiging hebben in Berlijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou...keurig hoor! Gaat het trouwens zo slecht met Turnover bij ons in de stad???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. nou ja, aan mij ligt dat in elk geval niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Begrijp dat ik dan een lijstje meekrijg?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. echt niet, ik ga m'n maten niet meegeven ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...