Doorgaan naar hoofdcontent

Wat van mij ben ik?

Ik heb mijn moeders ogen
Ik heb mijn moeders kin
Ik sta net zo af te drogen
Ik schenk net zo koffie in

Ik heb mijn moeders haren
Ik heb mijn moeders blik
Haar neus en haar gebaren
Wat van mij ben ik

Wat van mij ben ik
Wat van mij ben ik
Ik ben voor een deel mijn moeder
Maar wat van mij ben ik

Ik heb mijn vaders handen
Ik heb mijn vaders stem
Zijn oren en zijn tanden
Ik heb zoveel van hem

Ik sta net zo brood te smeren
De boter net te dik
Ik kan net zo reageren
Maar wat van mij ben ik

Wat van mij ben ik
Wat van mij ben ik
Ik ben voor een deel mijn vader
Maar wat van mij ben ik

Ben ik een som van het verleden
Geschiedenis in elke gen
Doe ik wat al degenen deden
Waaruit ik voortgekomen ben
En als ik verander
Wat van wie komt er dan bij
Wat van mij is van een ander
En wat van mij van mij

In mijn ouders' ouders
Zie ik mezelf terug
Ik heb mijn opa's schouders
En mijn oma's kromme rug

Maar wat van mij ben ik
Wat van mij ben ik
Wat van mij is van een ander
En wat van mij ben ik...

Door: Jeroen van Merwijk (gedeeltelijke opname vara's HumorTV)

Foto ARTeTǝTЯA

Reacties

  1. Ha Marina, was je daar weer?! Ja, mooie tekst hè, mooi gezongen ook, jammer dat ik nergens een complete versie kan vinden. Tot een volgend mooi gedicht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Yep, daar was ik weer! Een heuse gelegenheidsreageerder :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Marina: maar wel mooi mijn favoriete gelegenheidsreageerder! En er komen nog meer gedichtjes deze zomer :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...