Doorgaan naar hoofdcontent

Kompas


Oké, het aftellen is begonnen. Morgen reis ik al af naar de #b2d2012 om voor de troepen uit de stand van #dbos te helpen opbouwen. Bijna vier dagen ondergedompeld in het Zeeuwse hart en in een Abdij vol bibliotheekmensen. Ik ben dus bezig met de laatste voorbereidingen. Presentatie oefenen, laatste tools afwerken en alle communicatie en organisatie afstemmen met dat ijzersterke beursteam. Oh ja, en dan m'n koffertje volpakken met representatieve jurkjes voor praatje en partijen. Ik ben dus even van de wereld deze week.

En dan doe ik toch nog een laatste ontdekking tijdens dat aftellen. Want terwijl ik op de website zoek naar een compleet programmaoverzicht, word ik verwezen naar de Conference Compass. Een app [de ConPass, briljant] waarin alles te vinden is over deze conferentie. En waar je natuurlijk je eigen programma kunt samenstellen. Wie ik moet spreken, welke stands ik moet bezoeken, bij welke sessies ik moet zijn, dat soort dingen. Oh mai, wat een speelgoed.

Maar ik geef me over. Even de QR-code scannen, installeren en stoeien maar. Dus, na een half uurtje is Mijn programma gevuld met de verplichte en wenselijke onderdelen van deze 2daagse. Waarbij ik me wel wat onrustig afvraag of ik nu telkens een bliepje of anderssoortige melding ga krijgen. Die ik toch niet hoor of zie, omdat ik al veel teveel andere dingen hoor en zie. Zoals mensen, die met elkaar praten over waar ze nu naartoe zullen gaan en waar zich dat bevindt en wat er nog meer te zien en te doen is. Ik las ook dat er nog papieren programmaboekjes uitgedeeld worden, natuurlijk.

Nou ja, ik heb er weer een ervaring en speeltje bij. Maar ondertussen denk ik dat de realiteit van straks is dat ik vooral via mensen en papier m'n weg ga vinden op deze beurs. En daarna de app zal verwijderen, omdat m'n mobieltje trager lijkt te zijn geworden. Zoiets. Wat een bijzondere tijd is dit toch...

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...