Doorgaan naar hoofdcontent

Tweeduizendtwaalf

Het jaar zit er bijna op. Er wordt weer flink teruggeblikt om me heen. Jaaroverzichten op blogs, jaaroverzichten in het nieuws. We hebben weer heel wat meegemaakt met elkaar.

Vorig jaar waagde ik me ook nog aan zo'n terugblik. Het jaar daarvoor nog mét een paar kleine statistieken. En eind 2009 nam ik zelfs elke maand even onder de loep. Maar nee, die moed breng ik nu niet meer op.

Dit jaar wilde ik maar eens afsluiten zoals het jaar voor mij is geweest: anders dan anders, kort maar krachtig.

Het was een jaar waarin ik voor het eerst echt even geen woorden had en een blogpauze hield. Een jaar waarin m'n scribbles vervolgens een andere toon en vorm kregen. Een jaar waarin ik de stilte opzocht, om weer muziek te kunnen laten klinken. Een jaar met de meeste kilometers voor m'n werk en de minste uren tussen m'n Hengelose collega's. Een jaar dat in vele tinten grijs begon, maar best heel kleurig eindigt.

Een jaar, kortom, dat me veel heeft gekost, maar uiteindelijk heel veel heeft gegeven. En wat mij betreft zet ik die lijn in het nieuwe jaar lekker door. Gewoon, omdat het me wel bevalt, en omdat je er veel minder voor hoef te 'doen' dan ik altijd dacht. Waarvoor dank, lief leven!

Reacties

  1. Voor jou: een eigenzinnig 2013 met puntmutsjes op jouw i gewenst

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Om jouw tekst totaal te negeren: ik wil ook zo'n trap! Kei fleurig! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat kan! Zorg dat je in een huis woont, ga naar de gamma, kies je kleuren en huppekee, aan de kwast! Succes ;)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populairste scribble

Uit het veld geslagen

Deze tweede lesdag van ons nieuwe schooljaar zit ik voor het eerst thuis in zoom. De zomergriep heeft me te pakken. Inmiddels koortsvrij, maar zowel m'n kriebelhoest als m'n lichaam houd ik liever uit trein en klaslokaal. Gelukkig is er een online verbinding en dat werkt prima.  Mystagogie. Dat is zowel het mooiste als het meest ongrijpbare vak tot nu toe. De docent definieert dit als 'het verdiepen van het vertrouwen op een begeleiding vanuit en in het mysterie'. Waarbij 'een mystagoog, in het luisteren naar het levensverhaal, beluistert hoe het mysterie zich wil ontsluiten in de ander diens identiteit en zelfbewustzijn'. Snap je? Nee, ik ook nog niet. Maar tijdens deze les worden weer twee prachtige mystieke teksten besproken, veel vragen gesteld en vallen er mooie stiltes na de antwoorden die ieder hier voor zichzelf op geeft. Ik leer dat mystagogie vooral gaat over en begint met luisteren. Dat kan vanuit bijvoorbeeld stilte, liefde, intuïtie of niet-weten. N