Doorgaan naar hoofdcontent

Papegaaiepraat


Kijk, sommigen krijgen een letter in hun schoen, of een iPad in de openhaard, of dat langverwachte boek in een mega-surprise. Maar ik, ik kreeg dit jaar van de lieve Sint een papegaai in de auto. Kijk, daar heb je tenminste wat aan. En hij deed er gelijk een APKtje en Beurtje bij, zo was die Goedheiligman dan ook wel weer. Jammer alleen dat in het gedicht nergens stond vermeld naar welke Declaratie-Piet ik de rekening kan sturen. Maar goed, je kunt niet alles hebben...

Die papegaai gaat me nog wel van pas komen. Want deze wereldreizigster zit straks uren in de auto naar Middelburg en ook steeds vaker naar andere NS-onvriendelijke oorden. Dan heb je natuurlijk niks aan zo'n mooie platte travelmate. Dan heb je behoefte aan hele andere speeltjes. Hands-free speeltjes. Dat wordt dus lekker beppen. Tenminste, als iemand m'n nummer even draait. Want dat draai-scroll-zoeken in dat telefoonboek, dat kan natuurlijk echt niet tijdens het rijden.

Dus, ik wens u allen een hele fijne pakjesavond vanavond. Ik zit gezellig... eh... in de auto.

Reacties

  1. Hoi Astrid,
    Leuk zo'n papegaai maar de bieb in Middelburg ligt op spuugafstand van het station hoor.
    Dat je het maar even weet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Sofie, dat weet ik. Maar Enschede ligt niet op spuugafstand van m'n hotel in Vlissingen. En het wordt een ritje met de auto dit keer! Misschien tot ziens.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kijk om je heen

  Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs  een heel dossier  over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee.  Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je