Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Heeft Blokker nog geen twitter plugin? Dan komen je artikelen automatisch op Twitter, en heb je wel een twitteraccount maar hoef je niet te twitteren dat het weer regent of dat je nog een kop koffie neemt ;-)
BeantwoordenVerwijderenBlokker? Zo raak ik toch helemaal in de war! Maar, ik heb werkelijk geen idee. Ik ga dat tot op de bodem uitzoeken.
BeantwoordenVerwijderenMet Twitterfeed. Moet je wel eerst een twitteraccount openen ;-)
BeantwoordenVerwijderenDaar gaan je Blokker Dukaten!
BeantwoordenVerwijderenIk denk bij "een schreeuwende in de woestijn" altijd aan zand en zo.
@eazy: gaat goedkomen ;-)
BeantwoordenVerwijderen@sofie: en zo is het, maar ook zonder zand kan schreeuwen heel lekker zijn!
Als je maar gehoord wordt :-)
BeantwoordenVerwijderen