Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...
Leuk! En ik snap hem ;-)
BeantwoordenVerwijderenMooi :-D
BeantwoordenVerwijderenDag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenJij als cartoonspecialiste weet vast wel waar ik de avonturen van Nancy/Mafalda kan vinden/volgen.
In de jaren tachtig tekende Quino (Joaquín Salvador Lavado) zo'n 15 jaar de Mafalda-serie voor een Z-Amerikaanse krant.Jaarlijks werden ze gebundeld.Plotseling stopte hij ermee.Ik mis haar en haar vriendjes en vriendinnetjes nog altijd. Nu zie ik tot m'n vreugde dat ze als Nancy haar herintrede maakt. Zou Quino naar de VS geëmigreerd zijn?
@AvA: Ik schaam me diep, maar deze strip heb ik schaamteloos van een blog zonder bronvermelding geknipt. Geen idee waar je Nancy/Mafalda of Quino kunt vinden tegenwoordig...
BeantwoordenVerwijderen