Doorgaan naar hoofdcontent

Ik ga naar Het Paradijs

Hield u ook zo van De Schepping?
Dan mag u dit Paradijs natuurlijk niet missen!

Reacties

  1. Die heb ik helaas dus wel gemist :-(
    Ik las de recensie in de PZC maar toen was het al te laat.
    Had dit maar eerder geschreven Scribbles want ik heb inderdaad erg genoten van 'De schepping' en een try-out zo dicht bij huis komt niet zo vaak voor.

    Eigenlijk dus jouw schuld ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi is dat! Maar ja, alles is altijd mijn schuld, dus deze kan er ook nog wel bij ;-)
    Al moet gezegd, ik héb er ergens al wel over geschreven en met een linkje naar verwezen, ik kan het alleen niet meer terugvinden. Het zal ergens in een reactie zijn geweest. Dus uiteindelijk is het toch je eigen schuld, had je mij maar echt goed moeten volgen en Alles moeten lezen!

    Wie weet komt er een reprise, en anders kom je toch gewoon naar Enschede! Of je koopt het boek :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja ja, zo kan ik het ook! Ik volg je wel degelijk maar waar jij je reacties achterlaat kan ik toch echt niet weten hoor.
    En boeken kopen, daar begin ik niet aan. Ik kijk wel in de bieb :-)

    @ Henk:
    Ik krijg de link niet open maar heb ook op Zeeuws Knoopje RSS.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Henk: Er lijkt inderdaad met je link iets niet in orde en ik kan ook niet zien waar je ons heen wilt sturen. Word wel nieuwsgierig!

    @Sofie: Ja foei, trouwe lezers moet je koesteren, niet met een kluitje in het reactieriet sturen (dacht alleen dat het op m'n eigen blog was, maar weet het echt niet meer, sorry)!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Henk (en Zeeuws Knoopje): Dank, leuke recensie. Nu maar hopen dat hij in Enschede ook begint met De Schepping. Dat er nog een hemel kwam wist ik niet. Smullen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verboden vrucht

Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...