Doorgaan naar hoofdcontent

Ding 11 - Wiki wiki

De wiki lijkt de snelst groeiende manier van samenwerken te zijn. Het ultieme voorbeeld van 1+1=3.

Het leukste van deze les vond ik het weetje dat de term wiki wiki uit het Hawaïaans komt en zoiets als 'snel' betekent.
Dan denk ik gelijk terug aan die komische Zweedse film Jalla! Jalla! Die term (Libanees trouwens) heeft eenzelfde betekenis. Voor hetzelfde geld zaten we nu allemaal aan de jalla's en haalden we onze informatie uit de jallapedia.

Wat me aansprak was de brochure van Kennisnet met wiki-toepassingen voor het onderwijs. Niet alleen omdat dat nu eenmaal m'n vak is, maar omdat daarin voor mij de belangrijkste mogelijkheden van een wiki worden genoemd: het leren door te doen, het stimuleren tot samenwerken, het ontwikkelen van een actieve houding en het kritisch leren lezen. Een onderdeel dus van mediawijsheid.

Kennisnet heeft hiervoor de WikiKids ontwikkeld. Een encyclopedie voor én door kinderen uit het basisonderwijs. Met enige sturing leren ze zelf het meest over bijvoorbeeld olifanten doordat ze op zoek moeten naar informatie, het zo op moeten schrijven dat hun vriendjes het snappen en ze het gelijk zo goed mogelijk willen doen. Het is natuurlijk niet leuk als een ander daar weer allerlei verbeteringen in aanbrengt.

Kom ik gelijk bij het punt betrouwbaarheid, waarover al werd gesproken in Tegenlicht. Misschien ben ik sceptisch of gewoon ouderwets, maar volgens mij is dat wel de grootste zwakke plek van het publiceren van 'feiten' via een wiki. Maar aan de andere kant, ook de grootste wetenschappers zijn het lang niet altijd met elkaar eens. Dus wat is waarheid...

Eerlijk gezegd vind ik de meeste wiki's wat onoverzichtelijk. Ik zie door alle linkjes al snel het net niet meer. Er is vaak bovenaan wel een index, maar ik moet telkens naar boven scrollen om daar weer terug te komen. Dat moet handiger kunnen. Een wikipedia is duidelijk: zoeken op woord en er verschijnt een betekenis.
Maar voor de rest...

Bibliotheken wikiën driftig mee. Bibliotheek Deventer doet dat heel aardig en waarom zouden we zoiets niet in Hengelo doen. Laat de klant meeschrijven aan én over je collectie. Toch duurt het ook hier even voordat ik m'n weg erin heb gevonden. Misschien ben ik te gestructureerd om deze manier van lezen te snappen.

Zelf ga ik misschien ook een wiki (laten!) maken. Er komt een project met de gemeente waarbij kinderen een route lopen via een GPS, onderweg vragen beantwoorden en tot slot een digitaal kunstwerk maken. Waarom dan niet alle kunstwerken verzamelen in een wiki en ze laten schrijven over hun ervaringen?

Het is nog een pril plan, past helemaal bij deze tijd en bij ons doel om kinderen mediawijs te maken, maar ik heb toch het idee dat ik nog te weinig kennis hierover heb om een goed oordeel en advies te geven. Gelukkig ben ik niet alleen in ons team. 1+1=3!

Reacties

  1. Lijkt me idd een erg leuk plan! Ook ik had wat last met de overzichtelijkheid van de wiki's; kreeg teveel zand in mijn ogen denk ik... Maar er schijnen ook erg mooie wiki's te zijn qua uiterlijk en gemak. We blijven zoeken. En wellicht maken dan, zal wel een heel overzichtelijke versie worden als wij neuroten ons er mee gaan bemoeien!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g