Doorgaan naar hoofdcontent

Tijd voor Kunst

Oké, nog één filmpje van eigen hand dan. Omdat ik eindelijk door heb hoe dat uploaden geen uren hoeft te duren. Maar daar-na zal mijn relatie met YouTube zich weer beperken tot het jatten van andermans filmpjes. Daar ben ik veel beter in!

Het Museum für Gegenwart van Berlijn zit in het prachtig gereno-veerde Hamburger Bahnhof. Voor mij is het bij hedendaagse kunst vaak zo, dat ik niet direct zie wat nu wel en geen kunst is. Die rij rode brandblussers in een lange witte gang (zie diashow) vond ik heel kunstzinnig, maar die hadden weldegelijk een praktische functie. In de grote stationshal stond een soort verroestte kast met metalen 'boeken' (zie foto). Tja, die vond ik ook wel weer leuk.

Maar soms loop je tegen iets aan en denk je 'huh'? Het kan dan wel eens helpen om wat afstand te nemen. In dit geval onthulde het kunstwerk zichzelf door me ook nog eens aan het schrikken te maken. En dat levert dan wel weer een grappig filmpje op. Weet u al wat het is? En stel me niet telleur, want ik geef zelfs een hint ergens in deze blogpost.

Tip: zet het volume even lekker hoog!


Reacties

  1. Hé Astrid,
    Spánnund!!!
    En wat knap helemaal zelluf gedaan, een echt leermoment uit Berlijn
    groet van Roet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. en bedankt voor de tip van het volume... een hartverzakking was het resultaat bij mijn huisgenoten ;p. LOL

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een start, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verhaa