Doorgaan naar hoofdcontent

Vredesvuur


Het was weer Culturele Zondag in Enschede. De hele middag doorlopend grote en kleine optredens verspreid over grote en kleine podia in de binnenstad. Gezellig. En genoeg variaties op het thema In Vuur en Vlam. Ook daarin zette iedereen z'n beste beentje voor.

Natuurlijk konden we met onze Wereldvredesvlam Twente niet ontbreken. Een kraampje met kaarsen, informatie en een gezellige babbel, aangevoerd door de stoere Elna. Die zelfs met een dienblad kaarsen rondjes liep langs alle terrassen en zo meer verkocht dan voorzichtige ik achter m'n veilige tafeltje. Met dank aan kroegbaas Laurens, die zorgde voor de innerlijke warme mens.

Maar het was leuk, totdat de regen zich ermee ging bemoeien. Niet eventjes, gewoon continu. Het buitenleven droop langzaam weg, stilstaan bij twee gezellige dames was ineens ook niet meer zo aantrekkelijk. En daar doe je niks aan. Het goede nieuws: doneren voor vredesbrandstof kan nog steeds en gewoon vanuit je luie stoel.

Wat het afsluiten van deze dag wel extra knus maakt. Thuis, kachel hoog, oven aan, kaarsjes brandend, wijntje ontkurkt, alles lekker warm in vuur en vlam. Niks mis mee!


Foto: Enschedeaanzee.nl


Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g