Doorgaan naar hoofdcontent

Lekkers

 

Plaatselijke super, etenstijd. Ik duik de gebruikelijke drukte in. Terwijl ik naar het bovenste mandje reik, valt m'n oog op een tegen de rand gedrukte reep. Ik pak hem voorzichtig. Verkade Witte chocola. Verweesd vergeten door z'n nieuwe eigenaar. Het twijfelen begint. In m'n zak stoppen? Neh, dat valt natuurlijk op, ik ben geen dief, en ach, ik hou helemaal niet van zoveel wit. Mee de winkel in? En dan, terugleggen? Alsnog in m'n zak? Zelfde riedel gedachten.

Ik heb maar één keus. Denkend aan de eigenaar, die straks misschien toch nog een poging waagt, geef ik de reep af aan de servicebalie. Lijkt me een goede daad. Om de zaak af te ronden, pak ik ook nog even het vergeten boodschappenbriefje van de bodem. Ik ken iemand die heel blij wordt van dat soort lijstjes.

"Wat lekkers", is de beloning na 2 in plaats van 1 groene appel.
Ah gossie. Dat lekkers is niet meer.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...
Een reactie posten
Verder lezen »