Ik heb dus al een tijdje een superlaptop. Plat, strak, windows8, touchscreen, je weet wel. Met, voor als het echt ingewikkeld wordt, nog een bluetooth muisje op reserve. Ik ben er heel blij mee hoor, maar soms wordt er toch wel wat gevloekt. Zo'n touchscreen bijvoorbeeld, dat kan toch ook een heel eigen leven leiden. Vertraagde reactie, bij de minst of geringste aanraking ineens XXL-beeld en soms zelfs spookachtige handelingen die Lappie zelf lijkt te verzinnen. Dan steek ik altijd maar even de handen in de lucht en wacht tot hij uitgespookt is.
Na een dag thuiswerken zit ik 's avonds nog even wat uit te zoeken op de bank. Totdat Lappie het ineens weer over neemt. Cursor schiet over het scherm, beeld rolt omhoog en omlaag, er wordt zelfs rechts en links geklikt. Ik vloek en geef me over.
"Oh sorry", klinkt het verderop bij de eettafel, "dat zal ik wel zijn. Ik vroeg me af hoe dat ding precies werkt en hoe ver die nog reikt." Als met de staart tussen de benen legt hij m'n muis weer voorzichtig op tafel.
Dat bereik is prima. Dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten