Doorgaan naar hoofdcontent

Vrouwendag


Zaterdagochtend. Ik heb een vol programma, dus ik loop al vroeg de stad in voor een paar boodschappen. In m'n ooghoek zie ik de twee vrouwen wel, maar ik kijk pas op als ik een vrolijk 'hé Astrid!' hoor. Ik herken een lieve dame waarmee ik een paar jaar geleden veel heb getraind in de sportschool. En ik herken ook ineens de situatie. Ze is namelijk - behalve een leuk mens - ook Jehovah's Getuige en gaat vaak vroeg op stap. "Zieltjes winnen", zoals ze er zelf altijd over grapte. Dat verklaart de andere dame, de lange rokken en de stapel folders in hun handen. Het is prima, ze is de meest vrije en blije Jehovah die ik ken.

We wisselen in een paar minuten even gezellig uit hoe het gaat. Vooral met de gezondheid en de sport natuurlijk. Of ik nog steeds 'daar' woon? 'Nee', zeg ik, 'ik woon nu in die mooie toren, achter je'. En ik wijs omhoog. De tweede dame komt tot leven. 'Oh', zegt ze zacht, 'die hebben geen balkons? Zit je dan de hele dag binnen?'

Eh... nee. Ik werk. En ik beweeg. En zie vrienden. En doe andere leuke dingen enzo. Ik leef, zeg maar. Maar ik zwijg. Bang dat ze dat concept niet helemaal zal begrijpen.

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...