Doorgaan naar hoofdcontent

Opgesloten


Het is al tien voor zes als ik kordaat de boekwinkel in stap. Het kan nog net. Ik weet precies wat ik wil en snel dus vlug de trap op. Maar dan... De verkoper denkt het zo te pakken, maar ja, als collega's zich met 'jouw' afdeling gaan bemoeien, wordt het soms toch nog even zoeken. Bij de kassa chitchatten we wat over de onzekere toekomst van een paar mooie Polare filialen. Het is wat, hè. Als ik weer bij de voordeur kom, kijkt de laatste verkoper verschrikt op. "Oh, er was nog iemand boven? Ik had u niet gezien."

En daar voltrekken zich de mooiste en langste seconden van de tot dan toe hectische dag.
Ik ben de enige klant.
In een volgepakte boekwinkel.
En ik kan er niet uit.

Doe maar rustig hoor, meneer.


Boekenmonster


Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha