Doorgaan naar hoofdcontent

Opgesloten


Het is al tien voor zes als ik kordaat de boekwinkel in stap. Het kan nog net. Ik weet precies wat ik wil en snel dus vlug de trap op. Maar dan... De verkoper denkt het zo te pakken, maar ja, als collega's zich met 'jouw' afdeling gaan bemoeien, wordt het soms toch nog even zoeken. Bij de kassa chitchatten we wat over de onzekere toekomst van een paar mooie Polare filialen. Het is wat, hè. Als ik weer bij de voordeur kom, kijkt de laatste verkoper verschrikt op. "Oh, er was nog iemand boven? Ik had u niet gezien."

En daar voltrekken zich de mooiste en langste seconden van de tot dan toe hectische dag.
Ik ben de enige klant.
In een volgepakte boekwinkel.
En ik kan er niet uit.

Doe maar rustig hoor, meneer.


Boekenmonster


Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g