Doorgaan naar hoofdcontent

Sorry


Zaterdag, shopspits. Voor me loopt een meisje. Of eigen strompelt ze meer. Ze is spastisch. Onder haar kromme armpjes drukt ze nog wat boodschappen tegen zich aan. Van rechts komt ineens een struise dame aangefietst. Haar blik doelgericht vooruit. Omdat zij geen vaart mindert en het meisje de boel bij elkaar probeert te houden, ben ik getuige van een kleine botsing.

De dame staat noodgedwongen stil. Voor een kort moment is haar fiets zelfs verwikkelt in 'dat wat haar weg blokkeert'. Een fles mayonaise ploft op straat. Zonder het meisje ook maar aan te kijken begint de dame zich los te wurmen. "Godsamme, kijk dan toch ook uit waar je loopt" is het enige dat er vanaf kan. Voor ik het in de gaten heb is ze weg.

Het meisje kijkt verschrikt om zich heen de grote wereld in. Ik raap de fles op en begin een gesprek.
Gaat het? "oh sorry"
Daar kon je niks aan doen hoor! "oh sorry"
Zij had ook gewoon kunnen remmen. "oh ja? sorry"
Hé, het is niet altijd jouw schuld hoor! "oh nee? sorry"
Ah gossie.

Verderop hebben twee agenten de dame gemaand dat ze mag wel wat voorzichtiger mag doen en vragen ook of het goed gaat. Als de begeleiders van het meisje verschijnen, houdt ze het niet meer. Zoveel mensen, zoveel aandacht, zoveel schrik. Tranen met tuiten, heel veel sorry's.

Ben benieuwd of die dame ook nog de hele dag van slag is.
Grrr. Muts.
(sorry)

Reacties

Populaire scribble

Het gouden boek

Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...