Doorgaan naar hoofdcontent

Op de drempel


"En wat is dat?!", roep ik verbaasd uit, als ik bovenaan de trap ben. Ik wijs naar een berg kleren in en voor de deuropening van de badkamer, zo groot alsof er twee vuilniszakken zijn omgekeerd.

"Dat?", zegt m'n vriendin luid en duidelijk, meer tegen het meisje met pretogen in bad dan tegen mij, "oh, dat is wat je krijgt als je tegen je dochter zegt: Ruim Je Kamer Op! Want nu is het úit de kamer. En alles wat in de badkamer ligt, dát ruim mama op."

Opgroeien en opvoeden. Het valt allebei niet mee.


Reacties

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...