Doorgaan naar hoofdcontent

Ding 21 - My Discoveries

In dit Ding leren we over sociale aspecten die bibliotheken toevoegen aan het hart van de collectie:
De Catalogus.

Het ‘formeel’ beschrijven van boeken is aan strikte regels gebonden. In een titelbeschrijving hebben de titel, de auteur, de uitgever en het jaar van uitgave een vaste plaats. Dat vinden catalogiseerders en computers fijn. De inhoudelijke beschrijving van boektitels is het exclusieve domein van de bibliothecaris.

Nieuwe technologie maakt het echter mogelijk om de bibliotheek-catalogus open te stellen voor gebruikers en deze de mogelijkheid te geven om zelf een inhoudelijke beschrijving of recensie van een boek te schrijven. Maar ook om trefwoorden toe te kennen die voor hen van betekenis zijn.
Huh? Gaan we zitten wroeten in ons hart? Ja dus!

Ik ben onder de indruk van de catalogus van de Ann Arbor District Library in Michigan, één van de meest vooruitstrevende bibliothe-ken ter wereld op het gebied van Web 2.0. Rechts zie je ‘tags’, die door gebruikers aan titels zijn toegevoegd en die anderen weer kunnen gebruiken. Je kunt de tags ook weergeven in een tagcloud. Ook hebben leden recensies toegevoegd aan media. Heel grappig is de mogelijkheid om elke titel weer te geven als een klassieke cataloguskaart (bespeur ik hier enige nostalgie?), waar iedereen iets op kan schrijven. Dus ook ik! (zie foto)

In onze catalogus kun je gebruik maken van My Discoveries. Je stelt eenvoudig je persoonlijke boekenlijsten samen, die je met anderen kunt delen. Jouw eigen tags zorgen ervoor, dat media-titels op een nog betere manier gevonden kunnen worden. Als iets in My Discoveries opgenomen kan worden, zie je onder de titel-beschrijving de tekst “Bewaren of taggen…”

Hoezo als? Waarom kun je niet alle titels bewaren of taggen?
Een eerste speurtocht door die nieuwe catalogus en discoveries doet me soms wat fronsen. Het staat allemaal wel een beetje dicht op elkaar, niet? En ons logo breekt helaas vaak een zin af. Je kunt nog relatief weinig boeken taggen. En dan alleen vanuit het totaaloverzicht en niet vanuit de titelbeschrijving. Dat vraagt om veel terugklikken en scrollen. Ik wil niet zeuren hoor, want ik weet hoeveel bloed, zweet en gemopper het heeft gekost om hem operationeel te krijgen, maar volgens mij kan het hier en daar nog wel iets gebruikersvriendelijker.

Het uitgebreid zoeken en het verfijnen zijn dan weer wel hele mooie diensten. En dat je op jouw favoriete zoekacties een RSS kunt nemen, is natuurlijk super. "Geef me een seintje als de nieuwste Moeyaert binnen is", dat is het eigenlijk!

Ik ben benieuwd hoe deze catalogus zich gaat ontwikkelen en wat onze gebruikers er van vinden. Worden er straks veel profielen aangemaakt? Gaan we iets merken van al die tags? En vooral, wat gaan we daar dan mee doen? Kunnen we nog iets leren van onze Amerikaanse collega's? Ik zie toch een paar bijzondere 2.0 toepas-singen op die website. En een interessante navigatie. Oké, alles in één klik laten vertalen naar het Chinees is voor Hengelo misschien iets te hoog gegrepen, maar toch. Hoe staat het eigenlijk met onze websiteverbeterplanwerkgroep?

Reacties

  1. Tsja.. Bloed, zweet en tranen inderdaad, maar ben het wel met je eens: dat My Discoveries werkt nog niet naar behoren. Blijkt voor een deel te komen omdat alleen de boeken waarvan het veld 'taal'is ingevuld, zichtbaar worden voor My Discoveries.. Wordt aan gewerkt! Want hoe fraai onze catalogus ook lijkt, hij haalt 't uiteindelijk gewoon weer uiit die 'oude doos' (M/V).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g