Doorgaan naar hoofdcontent

Ding 21 - My Discoveries

In dit Ding leren we over sociale aspecten die bibliotheken toevoegen aan het hart van de collectie:
De Catalogus.

Het ‘formeel’ beschrijven van boeken is aan strikte regels gebonden. In een titelbeschrijving hebben de titel, de auteur, de uitgever en het jaar van uitgave een vaste plaats. Dat vinden catalogiseerders en computers fijn. De inhoudelijke beschrijving van boektitels is het exclusieve domein van de bibliothecaris.

Nieuwe technologie maakt het echter mogelijk om de bibliotheek-catalogus open te stellen voor gebruikers en deze de mogelijkheid te geven om zelf een inhoudelijke beschrijving of recensie van een boek te schrijven. Maar ook om trefwoorden toe te kennen die voor hen van betekenis zijn.
Huh? Gaan we zitten wroeten in ons hart? Ja dus!

Ik ben onder de indruk van de catalogus van de Ann Arbor District Library in Michigan, één van de meest vooruitstrevende bibliothe-ken ter wereld op het gebied van Web 2.0. Rechts zie je ‘tags’, die door gebruikers aan titels zijn toegevoegd en die anderen weer kunnen gebruiken. Je kunt de tags ook weergeven in een tagcloud. Ook hebben leden recensies toegevoegd aan media. Heel grappig is de mogelijkheid om elke titel weer te geven als een klassieke cataloguskaart (bespeur ik hier enige nostalgie?), waar iedereen iets op kan schrijven. Dus ook ik! (zie foto)

In onze catalogus kun je gebruik maken van My Discoveries. Je stelt eenvoudig je persoonlijke boekenlijsten samen, die je met anderen kunt delen. Jouw eigen tags zorgen ervoor, dat media-titels op een nog betere manier gevonden kunnen worden. Als iets in My Discoveries opgenomen kan worden, zie je onder de titel-beschrijving de tekst “Bewaren of taggen…”

Hoezo als? Waarom kun je niet alle titels bewaren of taggen?
Een eerste speurtocht door die nieuwe catalogus en discoveries doet me soms wat fronsen. Het staat allemaal wel een beetje dicht op elkaar, niet? En ons logo breekt helaas vaak een zin af. Je kunt nog relatief weinig boeken taggen. En dan alleen vanuit het totaaloverzicht en niet vanuit de titelbeschrijving. Dat vraagt om veel terugklikken en scrollen. Ik wil niet zeuren hoor, want ik weet hoeveel bloed, zweet en gemopper het heeft gekost om hem operationeel te krijgen, maar volgens mij kan het hier en daar nog wel iets gebruikersvriendelijker.

Het uitgebreid zoeken en het verfijnen zijn dan weer wel hele mooie diensten. En dat je op jouw favoriete zoekacties een RSS kunt nemen, is natuurlijk super. "Geef me een seintje als de nieuwste Moeyaert binnen is", dat is het eigenlijk!

Ik ben benieuwd hoe deze catalogus zich gaat ontwikkelen en wat onze gebruikers er van vinden. Worden er straks veel profielen aangemaakt? Gaan we iets merken van al die tags? En vooral, wat gaan we daar dan mee doen? Kunnen we nog iets leren van onze Amerikaanse collega's? Ik zie toch een paar bijzondere 2.0 toepas-singen op die website. En een interessante navigatie. Oké, alles in één klik laten vertalen naar het Chinees is voor Hengelo misschien iets te hoog gegrepen, maar toch. Hoe staat het eigenlijk met onze websiteverbeterplanwerkgroep?

Reacties

  1. Tsja.. Bloed, zweet en tranen inderdaad, maar ben het wel met je eens: dat My Discoveries werkt nog niet naar behoren. Blijkt voor een deel te komen omdat alleen de boeken waarvan het veld 'taal'is ingevuld, zichtbaar worden voor My Discoveries.. Wordt aan gewerkt! Want hoe fraai onze catalogus ook lijkt, hij haalt 't uiteindelijk gewoon weer uiit die 'oude doos' (M/V).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Een kwart eeuw

En dan is het nu officieel: m'n grote jubileum. Vandaag precies 25 jaar geleden begon mijn eerste werkdag bij Bibliotheek Hengelo. Waarmee ik definitief de droom van een leven in de muziek achter me liet. Toch handig, twee diploma's. Ik begon in een bibliotheek met één pc en telefoon per kantoor en communiceren ging vooral via post en fax. Op de studieafdeling stond nog een kaartenbak, als back-up voor de digitale catalogus. Als inlichtingenmedewerker heb ik flink wat microfiches van oude kranten opgeruimd in het juiste hoesje, want die kon de klant echt niet zelf op volgorde zetten. Afijn, het waren andere tijden. De eeuwige constante was mijn inzet voor leesplezier en leesbevordering op basisscholen. Het ontwikkelen en aan de man brengen van een programma voor alle groepen en in een structurele samenwerking deed ik eerst lokaal, toen provinciaal en uiteindelijk landelijk. Dit jaar viert Nederland het 10-jarig bestaan van de Bibliotheek op school .  Vorige maand hoorden we dat