Doorgaan naar hoofdcontent

Ding 21 - My Discoveries

In dit Ding leren we over sociale aspecten die bibliotheken toevoegen aan het hart van de collectie:
De Catalogus.

Het ‘formeel’ beschrijven van boeken is aan strikte regels gebonden. In een titelbeschrijving hebben de titel, de auteur, de uitgever en het jaar van uitgave een vaste plaats. Dat vinden catalogiseerders en computers fijn. De inhoudelijke beschrijving van boektitels is het exclusieve domein van de bibliothecaris.

Nieuwe technologie maakt het echter mogelijk om de bibliotheek-catalogus open te stellen voor gebruikers en deze de mogelijkheid te geven om zelf een inhoudelijke beschrijving of recensie van een boek te schrijven. Maar ook om trefwoorden toe te kennen die voor hen van betekenis zijn.
Huh? Gaan we zitten wroeten in ons hart? Ja dus!

Ik ben onder de indruk van de catalogus van de Ann Arbor District Library in Michigan, één van de meest vooruitstrevende bibliothe-ken ter wereld op het gebied van Web 2.0. Rechts zie je ‘tags’, die door gebruikers aan titels zijn toegevoegd en die anderen weer kunnen gebruiken. Je kunt de tags ook weergeven in een tagcloud. Ook hebben leden recensies toegevoegd aan media. Heel grappig is de mogelijkheid om elke titel weer te geven als een klassieke cataloguskaart (bespeur ik hier enige nostalgie?), waar iedereen iets op kan schrijven. Dus ook ik! (zie foto)

In onze catalogus kun je gebruik maken van My Discoveries. Je stelt eenvoudig je persoonlijke boekenlijsten samen, die je met anderen kunt delen. Jouw eigen tags zorgen ervoor, dat media-titels op een nog betere manier gevonden kunnen worden. Als iets in My Discoveries opgenomen kan worden, zie je onder de titel-beschrijving de tekst “Bewaren of taggen…”

Hoezo als? Waarom kun je niet alle titels bewaren of taggen?
Een eerste speurtocht door die nieuwe catalogus en discoveries doet me soms wat fronsen. Het staat allemaal wel een beetje dicht op elkaar, niet? En ons logo breekt helaas vaak een zin af. Je kunt nog relatief weinig boeken taggen. En dan alleen vanuit het totaaloverzicht en niet vanuit de titelbeschrijving. Dat vraagt om veel terugklikken en scrollen. Ik wil niet zeuren hoor, want ik weet hoeveel bloed, zweet en gemopper het heeft gekost om hem operationeel te krijgen, maar volgens mij kan het hier en daar nog wel iets gebruikersvriendelijker.

Het uitgebreid zoeken en het verfijnen zijn dan weer wel hele mooie diensten. En dat je op jouw favoriete zoekacties een RSS kunt nemen, is natuurlijk super. "Geef me een seintje als de nieuwste Moeyaert binnen is", dat is het eigenlijk!

Ik ben benieuwd hoe deze catalogus zich gaat ontwikkelen en wat onze gebruikers er van vinden. Worden er straks veel profielen aangemaakt? Gaan we iets merken van al die tags? En vooral, wat gaan we daar dan mee doen? Kunnen we nog iets leren van onze Amerikaanse collega's? Ik zie toch een paar bijzondere 2.0 toepas-singen op die website. En een interessante navigatie. Oké, alles in één klik laten vertalen naar het Chinees is voor Hengelo misschien iets te hoog gegrepen, maar toch. Hoe staat het eigenlijk met onze websiteverbeterplanwerkgroep?

Reacties

  1. Tsja.. Bloed, zweet en tranen inderdaad, maar ben het wel met je eens: dat My Discoveries werkt nog niet naar behoren. Blijkt voor een deel te komen omdat alleen de boeken waarvan het veld 'taal'is ingevuld, zichtbaar worden voor My Discoveries.. Wordt aan gewerkt! Want hoe fraai onze catalogus ook lijkt, hij haalt 't uiteindelijk gewoon weer uiit die 'oude doos' (M/V).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De bibliotheek in de LEA

In korte tijd regende het primeurs in huize Scribbles. En dat allemaal vanwege de vijfde landelijke conferentie Lokale Educatieve Agenda. De wat? De LEA , u weet wel: dat instrument om het lokaal onderwijsbeleid vorm en inhoud te geven na de wetswijzigingen in het onderwijs(achterstanden)beleid in 2006. Het een instrument voor gemeenten, schoolbesturen en overige partners om in ‘nieuwe verhoudingen’ (meer gelijkwaardige verhoudingen) tot gezamenlijke afspraken te komen over het onderwijs- en jeugdbeleid. Dat dus. Die LEA waar wij als bibliotheek zo'n spin-in-het-web-functie kunnen hebben, maar die we maar moeilijk voor het voetlicht krijgen. Net zoals we het soms zo moeilijk vinden om aan te tonen dat het ertoe doet dat we er zijn en dat we ons ook op het onderwijs richten. Onze partners van Kunst van Lezen zouden op die conferentie met een stand vertegenwoordigd zijn. En er was de mogelijkheid iets te vertellen tijdens een deelsessie. Doen? Ja, natuurlijk! Maar dan wel ove...