Doorgaan naar hoofdcontent

Berlijn - Topographie des Terrors

In een zijstraat van de Wilhelmstrasse stond de Gestapo-centrale, met als chef de gevreesde SS-Gruppenführer Heinrich Müller. Aan de tuinzijde van het complex was ook de huisgevangenis van de Gestapo gevestigd, met zijn taltijke martelkelders. Naast het gebouw van de Gestapo stond het hotel Prinz Albrecht, met het hoofdkwartier van de Reichsführer-SS und Chef der deutschen Polizei Heinrich Himmler. En net om de hoek aan de Wilhelmstrasse zat het Reichssicherheitshauptamt, met als chef de beruchte SS-Obergruppenführer Heydrich en vanaf 1942 Kaltenbrunner. Het driehoekige complex van gebouwen was via de achtertuinen met elkaar verbonden.

Na de oorlog werd de Gestapo-centrale afgebroken en kwamen de kelders bloot te liggen. Omdat de Muur precies langs deze kelders stond, lagen ze jarenlang in de zogenaamde 'dodenstrook'. Op de
fundamenten van de martelkelders is nu de indrukwekkende ten-toonstelling Topographie des Terrors ingericht. In een lange rij foto's wordt de geschiedenis tussen 1933 en 1945 van deze plek getoond. Dat er ook nog een stuk muur is blijven staan, draagt alleen maar bij aan die toch al unheimische sfeer.

Bron: Hitlers Berlijn 1933-1945 / Dr. H. van Capelle en dr. A.P. van de Bovenkamp (uitgeverij Verba)


Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een start, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verhaa