Doorgaan naar hoofdcontent

Berlijn - Topographie des Terrors

In een zijstraat van de Wilhelmstrasse stond de Gestapo-centrale, met als chef de gevreesde SS-Gruppenführer Heinrich Müller. Aan de tuinzijde van het complex was ook de huisgevangenis van de Gestapo gevestigd, met zijn taltijke martelkelders. Naast het gebouw van de Gestapo stond het hotel Prinz Albrecht, met het hoofdkwartier van de Reichsführer-SS und Chef der deutschen Polizei Heinrich Himmler. En net om de hoek aan de Wilhelmstrasse zat het Reichssicherheitshauptamt, met als chef de beruchte SS-Obergruppenführer Heydrich en vanaf 1942 Kaltenbrunner. Het driehoekige complex van gebouwen was via de achtertuinen met elkaar verbonden.

Na de oorlog werd de Gestapo-centrale afgebroken en kwamen de kelders bloot te liggen. Omdat de Muur precies langs deze kelders stond, lagen ze jarenlang in de zogenaamde 'dodenstrook'. Op de
fundamenten van de martelkelders is nu de indrukwekkende ten-toonstelling Topographie des Terrors ingericht. In een lange rij foto's wordt de geschiedenis tussen 1933 en 1945 van deze plek getoond. Dat er ook nog een stuk muur is blijven staan, draagt alleen maar bij aan die toch al unheimische sfeer.

Bron: Hitlers Berlijn 1933-1945 / Dr. H. van Capelle en dr. A.P. van de Bovenkamp (uitgeverij Verba)


Reacties

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...