Doorgaan naar hoofdcontent

De Poken is dood, lang leve...

Ik vond ze best grappig hoor. En heb m'n PandaPoken met veel liefde meegesleurd aan m'n sleutelbos. Maar erg veel medepokers ben ik niet tegengekomen. Ondanks dat we echt ons best hebben gedaan met dit beestje de markt te veroveren.

De druppel kwam toen zich een leuke gelegenheid voordeed en Panda ineens geen licht meer gaf. Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn dat apparaten die zelfs batterijen vreten als je ze niet gebruikt. En dan blijk ik diep van binnen ook nog een NinjaPoken te zijn. Sorry jongens, ik doe niet meer mee.

De Poken is dood, lang leve... Twitter!

Reacties

  1. aaah... liep ik dus vóór door achter te lopen..;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb geprobeerd er 1 te bestellen, maar dat wilde maar niet lukken. Gelukkig maar dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy: Nou ja, zó verover je de markt natuurlijk nóóit. Slechte zaak van meneer Poken, maar inderdaad, weinig gemist (behalve een pook met Scribbles natuurlijk)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Volgens mij kun je via @jillesdotcom een batterij scoren om de panda te reanimeren mocht je daar nog heil in zien....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Ayman: Ach, die hebben ze bij de Hema om de hoek ook wel. Maar ik heb dus geen zin om dat elke zoveel te keer te moeten doen, zonder er gebruik van te maken. 't Is goed zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn idee! Aart kreeg er eentje bij zijn afstuderen. En toen ik met hem wilde poken.... niente nada...dus die van mij gaat ook van de sleutelbos af. Misschien dat Merijn hem nog wel hebben..
    Fijne vakantie.... maandag ben ik er weer om de boel onder controle te houden ;-)
    Groetn Wies

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Wies, veilig terug? Heb je die Poken nou al die kilometers meegesjouwd? Kan me niet voorstellen dat Merijn hier nog iets in ziet...
    Succes weer volgende week, ik heb alles spik en span voor je achtergelaten!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Een kwart eeuw

En dan is het nu officieel: m'n grote jubileum. Vandaag precies 25 jaar geleden begon mijn eerste werkdag bij Bibliotheek Hengelo. Waarmee ik definitief de droom van een leven in de muziek achter me liet. Toch handig, twee diploma's. Ik begon in een bibliotheek met één pc en telefoon per kantoor en communiceren ging vooral via post en fax. Op de studieafdeling stond nog een kaartenbak, als back-up voor de digitale catalogus. Als inlichtingenmedewerker heb ik flink wat microfiches van oude kranten opgeruimd in het juiste hoesje, want die kon de klant echt niet zelf op volgorde zetten. Afijn, het waren andere tijden. De eeuwige constante was mijn inzet voor leesplezier en leesbevordering op basisscholen. Het ontwikkelen en aan de man brengen van een programma voor alle groepen en in een structurele samenwerking deed ik eerst lokaal, toen provinciaal en uiteindelijk landelijk. Dit jaar viert Nederland het 10-jarig bestaan van de Bibliotheek op school .  Vorige maand hoorden we dat