Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs een heel dossier over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee. Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je
Ik zeur ook niet.. Tis alleen weer even wennen! ;-)
BeantwoordenVerwijderenHa Eck, ook weer terug? Lekker he!
BeantwoordenVerwijderenop z'n minst verfrissend...
BeantwoordenVerwijderenIk houd wel van het Nederlandse weer, alleen jammer dat de zon zo weinig schijnt ;)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om ff te lachen
BeantwoordenVerwijderenLeuke afbeelding :-)
Grz Wilma
@Eck: ik vond het anders maar wat benauwd vandaag...
BeantwoordenVerwijderenWas het maar zo lekker aan het regenen! Maar helaas zijn de zomers hier in Nederland toch altijd een beetje vies warm en plakkerig. Doe mij maar weer herfst!
BeantwoordenVerwijderenJa Katrin, ik weet. Jij bent pas echt in je hum als het kwik daalt en de wind toeneemt. Nog even geduld...
BeantwoordenVerwijderenVan meneer Foppe mag het ook snel winter worden.
BeantwoordenVerwijderenHa, je goeie ouwe blogvrind! Hij moest het vandaag met een vroege herfst doen ;-)
BeantwoordenVerwijderen