Doorgaan naar hoofdcontent

Voor alle fans, voor de laatste (k)eer



Reacties

  1. Het duurde ff voordat het kwartje viel. Totdat ik keek naar de naam v.h plaatje om persies te zijn. Ik herkende MJ niet. Ik dacht dat jíj er mee ophield :-( (Met Bloggen voor alle duidelijkheid)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja, je zette me ff lekker op het verkeerde been:)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oef, even schrikken dus. Sorry hoor, was niet m'n bedoeling om m'n lezers nog meer aan het zweten te krijgen. Ik dacht "de hele wereld staat vandaag in het teken van De Begrafenis, dus ik doe nog één keertje mee".

    Haal dat biertje maar weer uit de koelkast, Scribbles blijft gewoon online ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh ja, en ik vond dit juist weer wel een heel mooi plaatje. Maar ik ben dan ook zo'n minder-is-meer type.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik hoor net de klokken luiden v.d st Jozefkerk.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind het plaatje prachtig en treffend!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt Sofie, ook namens Argus Online ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Een overweging

Ik heb een probleem en een zorg. Het probleem is dat ik te druk ben. Niet gewoon flow druk, maar onoverzichtelijk, benauwend en verlammend druk. Dat komt voor een groot deel doordat we binnen Biebsearch junior de samenwerking met Boek1boek hebben beklonken en ik heel graag na de herfstvakantie op zes scholen wil starten met het digitaal lenen en leveren. Alles wat daarvoor nog moet gebeuren hoef ik zeker niet alleen te doen, maar ik moet wel het overzicht bewaken en natuurlijk op tijd mensen inschakelen om me te helpen. Deze drukte is dus ‘tijdelijk’. Maar helaas vlieg ik al maanden – zo niet jaren – van de ene naar de andere ‘tijdelijke’ drukte. Met als gevolg dat boeken veel te lang op m’n leestafel blijven liggen, ik geen tijd neem om ziek te zijn, de seizoenswisselingen in de natuur ongemerkt aan me voorbij gaan en het contact met de mensen in m’n directe omgeving en met mezelf wel wat te wensen overlaat. Voor een ander deel neemt de druk nog eens toe door de innerlijke wens reg