Ik ontdekte deugdenyoga en wilde er graag meer over leren. Op de website werd van alles aangeboden, tot een docentenopleiding aan toe. Eerst maar eens kennismaken. Ik scande de beschrijving van de workshop, focuste op data en prijs en toonde gelijk de deugd doelgerichtheid. Ik gaf mezelf op voor een workshop-2-daagse in Amsterdam. Ik besteedde veel tijd aan de voorbereidende keuzes. Auto (files?) of trein (vertraging?). Eigen mat mee of vertrouwen op goed materiaal? Blijven of gelijk naar huis? Yogakleding aan of tasje mee? Aan de deugd besluitvaardigheid moest nog wel wat gewerkt worden.
De reis verliep voorspoedig. Vroeg op. Mat mee. Tas mee. Tank vol. Tomtom aan. En met het snelle asfalt nog in m'n adrenaline kwam ik keurig op tijd bij de studio. De docent liet me enthousiast binnen, maar nog voordat we onszelf hadden voorgesteld riep ze krachtig: 'Oh, jij hebt ook al je eigen mat meegenomen? Maar we gaan geen yoga doen hoor? Dit is de workshop!'
Eh...
Oké. Dus. Ik had me al voorgenomen deze kennismaking in alle openheid tot me te laten komen. Gewoon zien wat het is. Nu zette ik ook maar gelijk al m'n flexibiliteit in. 'Oh, dan zal ik het wel verkeerd gelezen hebben, ga ik toch gewoon lekker zitten. Hoi, Ik ben Astrid.'
Van binnen zei een stemmetje dat deze dame misschien iets te hard had gewerkt aan haar scherpzinnigheid en dat ze wel wat hoffelijkheid kon gebruiken. Het werd een interessante dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten