Doorgaan naar hoofdcontent

Trilstil


's Morgens. In de trein. Stilte-coupé. Altijd een beetje spannend of iedereen dat principe snapt. Er komen twee dames binnen. Bepakt met koffers. Ze hebben er zin in en nestelen zich tegenover elkaar. We rijden nog niet, maar het babbelen is al begonnen. Gelijk doorpakken dus. Ik loop erop af en wijs ze vriendelijk op het principe van deze coupé. Niet iedereen zit tenslotte elke dag in de trein. Ze glimlachen wat beschaamd en passen hun gedrag aan.

De reis verloopt heerlijk rustig. De coupé stroomt langzaam vol, maar iedereen is ervaren. Er valt geen onvertogen woord. Totdat er ineens een mevrouw op staat en zeer boos en verontwaardigd roept: "Ik hoor allemaal sms-berichtjes binnenkomen. Dit is een stilte-coupé hoor. Kan die mobiel van de trilstand!"

Oké, je kunt ook overdrijven.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Verboden vrucht

Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...
Een reactie posten
Verder lezen »