Doorgaan naar hoofdcontent

Legerkaas


Mijn stad kent veel dolende zielen met een verhaal. Van die halve zwervers, die je overal tegenkomt, die geen vlieg kwaad doen, maar die nergens echt bij horen. Eén van hen noem ik 'de Veteraan'. Man van middelbare leeftijd, grijs, snor, te dik, altijd gekleed in camouflagekleding. Kijkt wat schichtig om zich heen, mompelt wat voor zich uit. Ik vraag me wel eens af of hij de vijand nog hoort of voelt. Zou hij wel weten dat de oorlog voorbij is? Zo'n man.

Ik zie hem de supermarkt verlaten. Hij eet z'n net gekochte snack al op nog voordat hij buiten is. Het intrigeert me. Wat heeft hij toch vast? Wit papier met iets wits erin? Ik loop op hem af en stel als een sluipschutter scherp op zijn vangst. Het blijkt een stuk kaas. Zo'n ronde Franse, zacht van binnen, waar een toastje onder hoort. En weer zet hij z'n tanden erin alsof het een hamburger is.

Ik twijfel. Ben je dan een bikkel of een watje?
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Spa met bubbels

Het is al een tijd te druk. Ik ben al een tijd te moe. M'n lichaam doet zeer op plekken waar het nooit eerder zeer deed. Maar volgens de dokter ben ik kerngezond. Het zal een combinatie van factoren zijn, waaronder die beruchte vrouwenfase. Tijd dus voor wat verwennerij. Op advies heb ik een aantal Floatbaden geboekt in een magnesium spa. Een uur drijven in warm magnesiumwater in een prikkelarme cabine. Het schijnt voor alles goed te zijn wat met lichaam en geest te maken heeft. Kom maar door! Na een liefdevolle uitleg gaat de deur van m'n privé kamer op slot en neem ik eerst een heerlijke douche. In de cabine is het toch echt wel zoeken naar de juiste houding. Wat leg ik onder m'n hoofd. Hoe voorkom ik dat er water in m'n oren loopt. Jeetje, dat zout prikt echt op kleine wondjes! Ja, zo lijkt het lekker te zijn. Hè prut, licht vergeten uit te doen. Toch maar die warme cabine weer uit en dan opnieuw m'n houding zoeken. Dat valt nog niet mee zeg, een uur ontspannen.
Een reactie posten
Verder lezen »