Doorgaan naar hoofdcontent

Snelle Jellie


In de trein. Achter me babbelen twee half wakkere scholieren. Zij klinkt jong, erg jong. Ze vertelt over het wedstrijdje van laatst, in 'die grote Passat van Jeroen'. Zij binnendoor, die ander over de snelweg. Kijken wie er eerder was. Dat was 'echt niet normaal man'. Jeroen zat haar flink op te jutten: Gas! Gas! Bij '140 waar je 50 mag' vond ze het wel genoeg. Harder ging ze echt niet. Als ze gepakt werd zou ze een dikke bekeuring krijgen. 'Die betaal ik wel' riep Jeroen. Ja, waarschijnlijk had ze haar rijbewijs zelfs moeten inleveren, echt wel. Maar ze won!

Terwijl ik de trein verlaat pochen ze nog wat lacherig over en weer. Ik ben allang blij dat er kennelijk geen doden zijn gevallen en vertrouw erop dat het Leven nog wat fijne leermomenten voor deze stoere dame in petto heeft.

Foto
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha
Een reactie posten
Verder lezen »