Doorgaan naar hoofdcontent

Samenleven


Ik ben voor een vergadering in één van de nieuwe bibliotheken in ons land. Een mooi voorbeeld van een multicultureel gebouw. Theater, bioscoop, bibliotheek en bibliotheekcentrale onder één dak. Met een leescafé natuurlijk. Ik meld me aan de balie in de centrale hal. Via de vergrendelde lift word ik naar de vergaderzalen geleid die voor het gewone publiek onzichtbaar zijn. Mijn collega's blijken te zijn gehuisvest in een kantoortuin. Veel tafels, wat lage kasten, schotjes, planten. Allemaal knus bij elkaar, maar toch apart. Je kent dat wel.

We kletsen nog wat na bij het koffieapparaat aan de rand van de 'tuin' als er via de omroepinstallatie een luide gong klinkt. "Dames en heren, wij maken u erop attent dat de deuren naar de grote zaal voor de voorstelling van De Gruffalo nu geopend zijn". Dit blijkt een geheim signaal voor een geheim ritueel. De handen gaan de lucht in, er klinkt applaus en blij gejoel. Alle collega's staan op van hun stoel om een soort wave te maken. Ze lachen nog even na als bloedbroeders onder elkaar en pakken de draad van hun werk weer op.

Kantoorhumor!

Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo