Dat de digitale ontwikkelingen niet alleen binnen onze diensten plaatsvinden, maar ook bij onze 'ondersteunende diensten' blijkt uit een advertentie in Informatie Professional (7/8, 2008).
Om het de klanten makkelijk te maken, hebben we van die onoog-lijke verrijdbare multifunctionele krukjes. U kent ze wel. Ontwerper Jelte van Geest maakte voor Bibliotheek Eindhoven een robotstoel:
de Take a seat.
De lezer meldt zich via zijn rfid-pas aan bij de stoel en die zet vervolgens de achtervolging in. Zodra de lezer pauzeert, stopt ook de stoel. Het uitrusten kan beginnen. Door de rfid-technologie weet de stoel precies bij welke lezer hij hoort. Een zaaltje vullen met alle stoelen voor een lezing of voorstelling, wordt hiermee een hilarische bezienswaardigheid! Daar word ik dus heel blij van.
Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken. Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...
Als zo'n stoel zich maar niet teveel hecht aan z'n baasje. Leuk idee!
BeantwoordenVerwijderenMaak je maar geen zorgen, het is geen Skip!
BeantwoordenVerwijderenHet filmpje met de stoelen is hylarisch! Scheelt een hoop pijnlijke ruggen door het sjouwen en het is goedkoper, want je hoeft niet naar de fysiotherapeut.
BeantwoordenVerwijderenIk had weer een tijdje niet gekeken, Astrid, maar ik zie dat je er nog steeds veel werk van maakt. Die van "hoe gelukkig bent u" is heel leerzaam. Maar hoe zit het nu met W. die juist door hard werken gelukkig wordt? Als hij niet kan werken is hij diep ongelukkig! Zou hij het daarom helemaal niet erg vinden dat hij nog moet werken voor de kost???
Nou ja, ik hoop dat hij, ondanks alles, toch gelukkig is!!!!
je oude, wijze uil!
Dag Uiltje, uitgefladderd bij onze oosterburen?
BeantwoordenVerwijderenGeluk is een vreemd ding. De één vindt het in kleine dingen en kruipt meer naar binnen, de ander kan niet zonder veel buitenkant. Vrienden, hobby's, werkwerkwerk. Bij W. is het misschien meer kip en ei: is hij gelukkig omdat hij veel werkt of kan hij veel werken omdat hij gelukkig is?
En waar nestelt het uiltje zich ;-)