Doorgaan naar hoofdcontent

Berlijn - mei 2005

Drie jaar geleden ben ik voor het eerst in Berlijn geweest.
Ik moest wel, want ik had de reis gewonnen! Hoe je dat doet? Simpel. Je gaat naar de website van de NS publieksprijs. Je stemt op je favoriete genomineerde boek en je zegt de historische woorden: “Zo, ik heb even een retourtje Berlijn geboekt”. Een paar weken later valt de bevestiging van die ‘boeking’ in je brievenbus. U ziet, ik was al vroeg bekend met de krachten van The Secret. Zo heeft Geert Maks In Europa dus niet alleen een mooi boek en een fascinerende tv-serie opgeleverd, maar voor mij ook de kennismaking met een geweldige stad.

Alles aan Berlijn is groot: de gebouwen, de straten, de pleinen, de winkelcentra, zelfs de hemel lijkt er groter dan hier. Maar ondanks dat voel je je nooit verloren of ongemakkelijk. Ik ken zelfs mensen die je normaal alleen in de natuur ziet, maar die ook van deze stad genieten. Niet in de laatste plaats vanwege al die bomen en parken. Berlijn lijkt je te omarmen en te zeggen: “Kom er gezellig bij en wees vooral jezelf”.

Dat was zeker wel eens anders en de restanten van die tijd zijn nog op veel plekken zichtbaar. Gebouwen vol kogelgaten of overwoekerde panden, die sinds ’45 niet meer zijn aangeraakt. En dan die megalomane Stasi-complexen, die staan te pronken aan boulevards waarop de parades nog bijna voelbaar zijn. Ondanks de ‘tentoongestelde’ restanten van de muur, kun je je nauwelijks voorstellen hoe het leven toen geweest moet zijn. Gelukkig is er nu Das Leben der Anderen om ons dat op realistische wijze te laten voelen.

Kortom, de reis was een succes. Maar veel te kort natuurlijk. Dus deze extra lange meivakantie grijp ik aan om het vuur van die prille liefde een beetje op te stoken. Gewapend met digitale camera*, wandelschoenen, plattegrond en Bratwurst dompel ik me twee weken onder in het kloppend hart van Europa.

* die heb ik nog niet zo lang, dus dat is wel even het vermelden waard!


Reacties

  1. Berlijn lijkt mij een hele interessante stad maar op een of andere manier trek het me niet zo. Dus aan jou de schone taak om mij enthousiast te maken ;-) Laat de Berlijn postings maken komen!

    Peter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hé Astrid, je weet het nog he, zelfs deze natuurliefhebber is gevallen voor Berlijn, leuk die link naar mijn blog!
    Geniet! en kom terug met verhalen, natuurlijk (ook) via je blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel plezier!
    Maar dat zal vast wel lukken.

    Ben (o.a. ;)) benieuwd naar je ervaringen met de camera. :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Het gouden boek

Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...