Doorgaan naar hoofdcontent

Berlijn - mei 2005

Drie jaar geleden ben ik voor het eerst in Berlijn geweest.
Ik moest wel, want ik had de reis gewonnen! Hoe je dat doet? Simpel. Je gaat naar de website van de NS publieksprijs. Je stemt op je favoriete genomineerde boek en je zegt de historische woorden: “Zo, ik heb even een retourtje Berlijn geboekt”. Een paar weken later valt de bevestiging van die ‘boeking’ in je brievenbus. U ziet, ik was al vroeg bekend met de krachten van The Secret. Zo heeft Geert Maks In Europa dus niet alleen een mooi boek en een fascinerende tv-serie opgeleverd, maar voor mij ook de kennismaking met een geweldige stad.

Alles aan Berlijn is groot: de gebouwen, de straten, de pleinen, de winkelcentra, zelfs de hemel lijkt er groter dan hier. Maar ondanks dat voel je je nooit verloren of ongemakkelijk. Ik ken zelfs mensen die je normaal alleen in de natuur ziet, maar die ook van deze stad genieten. Niet in de laatste plaats vanwege al die bomen en parken. Berlijn lijkt je te omarmen en te zeggen: “Kom er gezellig bij en wees vooral jezelf”.

Dat was zeker wel eens anders en de restanten van die tijd zijn nog op veel plekken zichtbaar. Gebouwen vol kogelgaten of overwoekerde panden, die sinds ’45 niet meer zijn aangeraakt. En dan die megalomane Stasi-complexen, die staan te pronken aan boulevards waarop de parades nog bijna voelbaar zijn. Ondanks de ‘tentoongestelde’ restanten van de muur, kun je je nauwelijks voorstellen hoe het leven toen geweest moet zijn. Gelukkig is er nu Das Leben der Anderen om ons dat op realistische wijze te laten voelen.

Kortom, de reis was een succes. Maar veel te kort natuurlijk. Dus deze extra lange meivakantie grijp ik aan om het vuur van die prille liefde een beetje op te stoken. Gewapend met digitale camera*, wandelschoenen, plattegrond en Bratwurst dompel ik me twee weken onder in het kloppend hart van Europa.

* die heb ik nog niet zo lang, dus dat is wel even het vermelden waard!


Reacties

  1. Berlijn lijkt mij een hele interessante stad maar op een of andere manier trek het me niet zo. Dus aan jou de schone taak om mij enthousiast te maken ;-) Laat de Berlijn postings maken komen!

    Peter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hé Astrid, je weet het nog he, zelfs deze natuurliefhebber is gevallen voor Berlijn, leuk die link naar mijn blog!
    Geniet! en kom terug met verhalen, natuurlijk (ook) via je blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel plezier!
    Maar dat zal vast wel lukken.

    Ben (o.a. ;)) benieuwd naar je ervaringen met de camera. :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kijk om je heen

  Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs  een heel dossier  over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee.  Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je