Doorgaan naar hoofdcontent

Snelle Jelle

Sinds onze personeelsvereniging bestaat uit alle mannen van het bedrijf, zijn de uitstapjes een beetje veranderd. Laten we zeggen dat het allemaal wat ‘stoerder’ is geworden. Eerst op survival, straks wadlopen en gisteren hebben we onze adrenaline laten stromen op de kartbaan in Oldenzaal.

Bij aankomst was al duidelijk dat zowel de baan als de barbecue alleen bestemd waren voor echte biblofielen. Weten we in ieder geval wat voor vlees we in de kart hebben! De mannelijkste mannen hingen natuurlijk gelijk vol in de bocht. Indrukwekkend. Voor de wat voorzichtiger coureurs was in een rij-instructie voorzien. Dus met het kaartje op het stuur, heb ook ik me aan een paar snorrende rondjes gewaagd. En met een tijd waar ik me niks voor hoef te schamen. Dat krijg je als je graag wilt dat de dingen snel gaan. Zelfs collega’s die dachten via de binnenbocht te kunnen inhalen, werden soepeltjes van de weg getikt. (dit gaat duren BiebBean!)

Zo heeft bijna iedereen z’n angst of bescheidenheid overwonnen en laten zien wat ‘ie in huis had. Toch wel kicken. Mijn eigen Snelle Jelle heeft z’n best gedaan om onze coureur Alidarnic te kloppen, maar tegen zoveel stoerheid ...eh... ervaring heeft niemand een schijn van kans. Geeft niks hoor, ik ben trots. Omdat een foto van z'n snelle meisie er helaas niet in zat, moet ‘ie zelf deze blogpost maar wat kleur geven. Indrukwekkend!

Bedankt voor een leuke avond, mannen. Op naar de wadden.


Reacties

  1. Ja, ja, "Soepeltjes van de weg gedrukt". Langzaam verkeer moet ruimte maken. Zo hoor het! Maar een keer spinnen heeft ook wel wat :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Achterop rijdend verkeer is altijd fout! SpinBean ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Astrid wat heb je er een leuk verslag van gemaakt! Ik ga echt nog een keer ! Groeten van jouw collega van de biblotheek

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Maar dan wel een beetje sneller door die bochten hè!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...